.jpg)
Τον γνώρισα εκτός αγώνων στο Πουέρτο Σάντα Μαρία στην Ισπανία τον Μάιο του 2009, δεν μιλούσε καλά αγγλικά, δεν μιλούσα καλά ιταλικά, αλλά βρήκαμε την άκρη. Ήταν ένα παιδί γεμάτο όνειρα και φιλοδοξίες, αλληλοσυμπάθεια αμέσως. Όλο το 2009 τον παρακολούθησα από κοντά. Στην Ινδιανάπολη το καλοκαίρι κάναμε την πρώτη επίσημη τηλεοπτική μας συνέντευξη. Το 2010 και το 2011 τα λέγαμε σε κάθε αγώνα που βρισκόμουν στην πίστα για τις μεταδόσεις. Γίναμε φίλοι και με τον Πάολο τον πατέρα του.
Στις 14 Αυγούστου του 2011 χάρηκα μαζί του το πρώτο του βάθρο στο Μπρνο. Έγινε εξώφυλλο στο 27ο τεύχος του περιοδικού με τίτλο: "Έτοιμος για νίκη". Έκανε σαν μικρό παιδί στο Μιζάνο και γύρναγε στα πιτς δείχνοντας το περιοδικό στην ομάδα και τους φίλους του. "Ξέρετε τι λεει εδώ; είμαι έτοιμος να νικήσω", έλεγε σε όλους.
Ένα μήνα αργότερα έφυγε, πέταξε ψηλά, πήρε τη νίκη που ήθελε...
Ξαναέγινε εξώφυλλο στο 29ο τεύχος με μια φωτογραφία του φίλου Άντριου Γουίλερ, που την τράβηξε στην Σεπάγκ στις 22 Οκτωβρίου 2011 καθώς ο Μάρκο αυτοσυγκεντρώνονταν πριν τις Κατατακτήριες.
Στην κηδεία του στο Κοριάνο η συγκίνηση ξεχείλιζε, ακόμη και από κάποιους που τον έιχαν κατακρίνει νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Στην Βαλένθια ήμουν εκεί πίσω από τις μοτοσυκλέτες όλων των οδηγών που στήθηκαν για να τον χαιρετίσουν!
Ήταν και αυτός εκεί και μας κοίταζε από ψηλά...
Ciao Marco!
Στην κηδεία του στο Κοριάνο η συγκίνηση ξεχείλιζε, ακόμη και από κάποιους που τον έιχαν κατακρίνει νωρίτερα μέσα στη χρονιά. Στην Βαλένθια ήμουν εκεί πίσω από τις μοτοσυκλέτες όλων των οδηγών που στήθηκαν για να τον χαιρετίσουν!
Ήταν και αυτός εκεί και μας κοίταζε από ψηλά...
Ciao Marco!
.jpg?w=55&h=45&mode=crop)
.png)
