Ο Tom Toparis έκανε το ντεμπούτο του στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (Moto3) στο Grand Prix του Motegi και πολλοί αναρωτήθηκαν αν έχει ελληνικές ρίζες.

Η αλήθεια είναι ότι έχει, μιας και όπως αποκαλύπτει ο ίδιος ο πατέρας του είναι Έλληνας και η μητέρα του από την Αυστραλία.

Το ντεμπούτο του 17χρονου δεν ήταν εύκολο και πήρε την τελευταία θέση στον αγώνα της Ιαπωνίας και ήταν τρίτος από το τέλος στο GP της Αυστραλίας.

Ο ίδιος μίλησε στην Σύλβια Πετρίσεβιτς στο Phillip Island και παρακάτω μεταφέρουμε τη συνέντευξη του νεαρού Ελληνο-Αυστραλού σε μετάφραση του Χριστόδουλου Σοφοτάσιου.

-Πως είδες τον αγώνα σήμερα;

Όπως είπα και πριν, ο καιρός εδώ μπορεί να είναι ζεστός, αλλά πάντα είναι 50-50 και είχαμε ρυθμίσει τη μοτοσυκλέτα για βρεγμένη πίστα. Μπήκαμε έτσι στην πίστα με βρόχινες ρυθμίσεις αλλά αμέσως μετά η πίστα στέγνωσε. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η μοτοσυκλέτα να μην είναι σωστά ρυθμισμένη, κάτι που συνετέλεσε στο να πέσω. Ήταν ένας πολύ δύσκολος αγώνας αυτός για μένα στη Moto3, ειδικά με αυτούς τους αναβάτες, επειδή στην Αυστραλία τρέχω στα 600 στο Αυστραλιανό πρωτάθλημα Superbike, κάτι που είναι εντελώς διαφορετικό από αυτές τις μοτοσυκλέτες. Είναι δύσκολο, πολύ δύσκολο να κάνεις κάτι τέτοιο με τη μοτοσυκλέτα σου, προσπαθώντας να ανταγωνιστείς αυτούς εδώ τους αναβάτες, οι οποίοι έχουν έναν προϋπολογισμό της τάξης των 2 εκατομμυρίων ευρώ ετησίως. Κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε με αυτά που έχουμε με την αγωνιστική μας ομάδα, εν συγκρίσει με αυτούς τους αναβάτες. Είναι κάτι υπερβολικά δύσκολο! Την περασμένη εβδομάδα πήγαμε στην Ιαπωνία και οι καιρικές συνθήκες ήταν επίσης άσχημες! Είμαστε πολύ τυχεροί σε αρκετά πράγματα, αλλά προσωπικά, σήμερα είμαι χαρούμενος. Για το ότι τελείωσα τον αγώνα, παρόλο που έπεσα.

-Ποιο πιστεύεις ότι ήταν το προσωπικό δίδαγμα για σένα από αυτή την εμπειρία. Και εδώ και στην Ιαπωνία.

-Για μένα το να είμαι στην Ιαπωνία με αυτούς τους αναβάτες που τους παρακολουθούσα στην τηλεόραση κάθε Σαββατοκύριακο και δεν θα έχανα λεπτό από δοκιμαστικά και αγώνα, το να πάω εκεί και να τρέξω μαζί τους, να είμαι στην πίστα μαζί τους, μου θυμίζει κατά κάποιον τρόπο το γεγονός ότι τελικά είναι άνθρωποι και μπορούν να κάνουν λάθη, κάτι το οποίο το είδα τις τελευταίες εβδομάδες. Είναι φυσικά φανταστικό το να είμαι εδώ. Και αυτή η πίεση του να έχω όλους να με βλέπουν εμένα και την ομάδα μου, είναι κάτι δύσκολο να κάνω, αλλά έκανα αρκετά καλή δουλειά και βελτιώθηκα τις δυο τελευταίες αυτές βδομάδες. Έμαθα πολλά και πήρα αρκετή εμπειρία. Αυτός ήταν και ο λόγος που κάναμε κάτι τέτοιο. Είχα την ομάδα μου δίπλα μου που με βοήθησε και με στήριξε πάρα πολύ. Ευελπιστώ ότι θα μεταφέρω αυτή τη γνώση πίσω στην Αυστραλία ώστε να με βοηθήσει αγωνιστικά και να με βοηθήσει να πετύχω πράγματα στο μέλλον.

-Να σε ρωτήσουμε κάτι πιο πατριωτικό! Έχεις Ελληνική καταγωγή, σωστά;

-Ναι. Εγώ έχω γεννηθεί εδώ. Ο παππούς και η γιαγιά μου μετανάστευσαν στην Αυστραλία. Ο πατέρας μου είναι Έλληνας και η μητέρα μου από την Αυστραλία. Αυτό με κάνει 50% Έλληνα. Θεωρώ τον εαυτό μου ως έναν, μιας και μεγάλωσα σαν Έλληνας. Μου αρέσει που είμαι Έλληνας για να πω την αλήθεια. Είναι φανταστικό! Είναι και χρήσιμο! (γελάει)

-Πως μπήκες στον αγωνιστικό χώρο και ιδιαίτερα με το χώρο των δύο τροχών. Ξέρω ότι ξεκίνησες με αγώνες καρτ. Σε ποια ηλικία και ποιος ήταν αυτός που σε ενέπνευσε προς αυτή την κατεύθυνση.

-Άρχισα να τρέχω με δύο τροχούς στην ηλικία των εννέα ετών με μοτοσυκλέτες motocross. Τραυματίστηκα όμως μερικά χρόνια πριν πολύ άσχημα. Το χέρι μου ήταν πολύ χάλια. Μετά από αυτό, πήγαμε στις supermoto. Αυτό κατά κάποιον τρόπο με οδήγησε στους αγώνες και από εκεί πήγα σε μοτοσυκλέτες παραγωγής 300κ. εκ. Η έμπνευσή μου είναι ένας ντόπιος αγωνιζόμενος ονόματι Troy Herfoss, ο οποίος είναι αυτή τη στιγμή ο πρωταθλητής του Αυστραλιανού Πρωταθλήματος Superbike. Αυτός είναι ο λόγος ο οποίος αποφάσισα να εμπλακώ με τους αγώνες και που είμαι ακόμη σε αυτούς. Μου αρέσει που βρίσκομαι εδώ και να βελτιώνομαι συνεχώς. Να προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ. Είναι πολύ ωραίο σπορ. Μου αρέσουν όλα τα είδη μηχανοκίνητου αθλητισμού, αλλά ιδίως αυτό. Και σε ένα τέτοιο επίπεδο το να είσαι ψηλά είναι αρκετά ζόρικο.

-Είναι στο αίμα της οικογένειας η αγάπη για το μηχανοκίνητο αθλητισμό;

-Ο πατέρας μου που με έβαλε στα σπορ αυτά οδηγούσε μοτοσυκλέτες. Πάντα χωμάτινες όμως, ποτέ μοτοσυκλέτες ασφάλτου. Μόλις όμως εγώ μπήκα σε μοτοσυκλέτες ασφάλτου, όλοι στην οικογένεια το λατρεύουν. Όλοι τους παρακολουθούν MotoGP κάθε εβδομάδα. Παρακολουθώ Superbikes, και οτιδήποτε άλλο έχει να κάνει με το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Είναι καλύτερα από το ποδόσφαιρο (γελάει). Είναι ακριβό το να ασχοληθείς με αυτά, αλλά είναι ότι καλύτερο!

-Ξέρω ότι πιθανώς να υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που σε ενέπνευσαν στη ζωή σου να ασχοληθείς με το μηχανοκίνητο αθλητισμό. Είμαι σίγουρο πως οι γονείς σου είναι μέσα σε αυτούς. Είναι κάποιοι άλλοι τους οποίους θα ήθελες να ευχαριστήσεις για το ότι κατάφερες να συμμετάσχεις σε αυτούς τους αγώνες;

-Φυσικά! Είναι η εταιρία Leda Nutrition. Το όνομα του ιδιοκτήτη είναι Riki Lanyon. Αυτός με βοήθησε με τις έκτακτες συμμετοχές και μου αγόρασε τις μοτοσυκλέτες. Αυτός είναι η κύρια αιτία που έγιναν όλα αυτά και ξόδεψε όλα αυτά τα χρήματα. Και θα ήθελα να τον ευχαριστήσω πάρα πολύ για αυτή την ευκαιρία. Έμαθα πολλά, τόσο εγώ όσο και η ομάδα μου. Μπήκαμε πραγματικά στα βαθειά με όλο αυτό το ταξίδι στην Ιαπωνία. Και ιδίως με τον πολύ κακό καιρό που είχε εκεί! Επίσης η εταιρία Australian Outdoor Living μας βοήθησε πάρα πολύ σε αυτή μας την προσπάθεια, όπως και η Kabuto Helmets και η Underground Designs που συνέβαλαν στα έξοδα.
Ήταν δυο πολύ καλές εβδομάδες! Αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι να γίνουμε πιο δυνατοί στους Αυστραλιανούς αγώνες. Όποια εμπειρία έχει κανείς με διαφορετική μοτοσυκλέτα είναι κάτι καλό. Όσο πιο πολλές μοτοσυκλέτες οδηγείς, τόσο περισσότερη γνώση μπορείς να αποκτήσεις. Αυτή τη μοτοσυκλέτα, που ειλικρινά είναι πολύ δύσκολη στην οδήγησή της, είναι πολύ λεπτομερής στις ρυθμίσεις της σε σχέση με τις μοτοσυκλέτες στα Superbikes. Πρέπει να είναι πολύ ομαλή στη λειτουργία της. Και πραγματικά μας δυσκόλεψε πολύ. Αλλά στο τέλος κάναμε πολύ καλή δουλειά, αν αναλογιστεί κανείς το τι είχαμε στη διάθεσή μας και το τι έπρεπε να κάνουμε. Δεν νομίζω ότι τελειώσαμε εδώ. Μπορούμε ακόμη να οδηγήσουμε τη μοτοσυκλέτα. Και αν έχουμε την ευκαιρία να την οδηγήσουμε, μπορούμε να τη βελτιώσουμε. Οι καιρικές συνθήκες δεν ήταν ό,τι καλύτερο αυτό το Σαββατοκύριακο. Είναι πολύ δύσκολο να οδηγήσεις μια μοτοσυκλέτα με την οποία δεν έχεις καμιά εμπειρία. Ήρθαμε εδώ στις ελεύθερες δοκιμές την Παρασκευή και ειλικρινά δεν μπορούσα να οδηγήσω τη μοτοσυκλέτα! Αν το συγκρίνεις αυτό με μια άλλη ομάδα, βλέπεις ότι μπαίνουν στην πίστα και από τους πρώτους γύρους κάνουν 2 δευτερόλεπτα λιγότερο από το ρεκόρ τους! Θα χρησιμοποιήσουμε λοιπόν αυτή την εμπειρία μας για τους αγώνες μας στην Αυστραλία.

-Θα υπάρξουν άλλες συμμετοχές στη Moto3 αυτή τη χρονιά;

-Όχι. Αμφιβάλω, εκτός αν βγει κάτι καινούριο. Θα πάω στα 600αρια και θα συγκεντρωθώ σε αυτό την επόμενη χρονιά και ευελπιστώ να πάω καλά στο πρωτάθλημα εδώ στην Αυστραλία. Για να είμαι ειλικρινής μαζί σου πιστεύω ότι είμαι αρκετά μεγάλος για τη Moto3. Αλλά το να είμαι στα 600 κ. εκ. Θα είναι το ιδανικό.

-Που βλέπεις τον εαυτό σου σε πέντε χρόνια; Που θέλεις να εστιάσεις;

-Πιστεύω πως για μένα ένας ρεαλιστικός στόχος θα ήταν τα Supersport και ιδιαίτερα το παγκόσμιο πρωτάθλημα Supersport. Στην Αυστραλία ήμουν πολύ ανταγωνιστικός αυτή τη χρονιά. Ήμασταν εδώ πριν δύο εβδομάδες για τον τελευταίο γύρο του Αυστραλιανού πρωταθλήματος και οι χρόνοι μου ήταν συγκρίσιμοι με άλλων που είχαν πολύ πιο γρήγορες μοτοσυκλέτες. Αν είχαμε μια ευκαιρία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, το οποίο είναι κάτι που το σκεφτόμαστε, κάτι που εξαρτάται από το κόστος και τα συναφή, θα ήταν θαυμάσιο! Σκεφτόμαστε για κάτι τέτοιο για τον Ιανουάριο. Δεν λέω ότι θα γίνει, αλλά για μένα θα ήταν το πιο κατάλληλο. Πιστεύω ότι είναι απόλυτα εφικτό. Ποτέ μου δεν είχα φανταστεί τον εαυτό μου να είμαι εδώ και να αγωνίζομαι στη Moto3. Δύο χρόνια πριν είχα έρθει εδώ ως θεατής. Ήταν ο πρώτος ασφάλτινος αγώνας που έβλεπα από κοντά. Ποτέ μου δεν αγωνίστηκα με μοτοσυκλέτες ασφάλτου. Περπατούσα ανάμεσα στις μοτοσυκλέτες στο paddock και ένας φίλος μου με χτύπησε φιλικά στην πλάτη και μου λέει: «Πιστεύω πραγματικά ότι θα έπρεπε να τρέξεις με μια από αυτές τις μοτοσυκλέτες». Και είπα: «Εντάξει, γιατί όχι». Και τελικά στις αρχές του 2016 αρχίσαμε να αγωνιζόμαστε στα 300αρια παραγωγής. Τελικά φτάσαμε στη Moto3 τώρα. Έγιναν όλα πολύ γρήγορα.

-Πιστεύω ότι θα αποκτήσεις πάρα πολλούς θαυμαστές. Και το λέω αυτό για όλους. Όχι μόνο τους Έλληνες, αλλά και για τους Αυστραλούς. Θα σου ευχηθούμε κάθε επιτυχία την οποία αξίζεις. Έχεις μεγάλη επιμονή, πολύ θάρρος και γερές βάσεις. Ήταν χαρά μας που σε συναντήσαμε, έστω και για λίγο. Σίγουρα θα έχουμε τα μάτια μας στραμμένα πάνω σου και σου ευχόμαστε ό,τι καλύτερο.

-Σας ευχαριστώ πολύ. Θα είμαι και πάλι εδώ αγωνιζόμενος είτε σε Αυστραλιανό paddock ή οτιδήποτε άλλο και σίγουρα δεν θα τα παρατήσω και είμαι σίγουρος ότι θα βελτιωθώ.