Το χρονικό σημείο που άλλαξε τα δεδομένα και άρχισε να γέρνει την πλάστιγγα υπέρ της Suzuki φέτος, ήταν ο 4ος Γύρος του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, στην Αυστρία.

Σ’ εκείνο το χρονικό σημείο ο Joan Mir είχε μόλις 11β μετά από τρία Grand Prix (είχε δύο εγκαταλείψεις) και ήταν μόλις 14ος στο βαθμολογικό πίνακα.

Όμως το πρώτο του βάθρο στον 1ο Αγώνα της Αυστρίας του έδωσε την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση και ηρεμία, βάζοντάς τον στο δρόμο της επιτυχίας και του Τίτλου.

«Είναι περίεργο όταν το σκέφτομαι… πως ήμουν τόσο πίσω στην αρχή του Πρωταθλήματος και τώρα είμαστε Παγκόσμιοι Πρωταθλητές», έλεγε ο Mir.

«Η Αυστρία ήταν το σημείο καμπής. Πίεζα τον εαυτό μου πολύ για το πρώτο βάθρο κι όταν το πήρα ήταν μια τεράστια ανακούφιση για εμένα».

«Μόλις απέδειξα ότι μπορούσα να ανέβω στο βάθρο ηρέμησα κι ήμουν πιο άνετος πάνω στη μοτοσυκλέτα».

«Το μυστικό μου; Κάθε φορά που πετυχαίνω ένα στόχο μου, η δίψα μου για κάτι παραπάνω γίνεται μεγαλύτερη!»

Εκείνο το βάθρο στην Αυστρία ήταν το πρώτο του από τα εφτά συνολικά που πήρε στους 11 Αγώνες μέχρι το τέλος της αγωνιστικής σεζόν.

Ήταν αυτή η σταθερότητα του Joan Mir που του χάρισε τον δεύτερο Παγκόσμιο Τίτλο της καριέρας του κι έκανε ακόμα και πιο έμπειρους αναβάτες της κατηγορίας να του βγάλουν το καπέλο.

«Είναι απλώς μαγικό όταν βλέπω το όνομά μου ανάμεσα σε όλους τους Πρωταθλητές της Suzuki. Είναι κάτι που με τιμά και με κάνει πολύ υπερήφανο», συνέχισε ο Mir.

«Όλοι μας στην ομάδα είμαστε κομμάτι αυτής της ιστορίας πλέον, κομμάτι μιας ομάδας που επέστρεψε στο MotoGP για να κερδίσει και τα κατάφερε!»