Εμπειρία ΤΑΡ Portugal: Η ΤΑΡ είναι η μεγαλύτερη εταιρία αερομεταφορών της Πορτογαλίας, με 65 χρόνια ιστορίας και είναι μέλος του γκρουπ Star Alliance, του μεγαλύτερου στον κόσμο, του οποίου θέλει να γίνει πλήρες μέλος και η δικιά μας Aegean.

Στις 6 Μαρτίου λοιπόν ο υπογράφων βρέθηκε στο αεροδρόμιο του Faro, στα νότια της Πορτογαλίας, για να ταξιδέψει, μέσω Λισσαβόνας – Ζυρίχης, στην Αθήνα, μετά από ένα τεστ στην πίστα του Portimao. 04:45 το πρωί στο check in της ΤΑΡ, με μια μεσαίου μεγέθους χειραποσκευή (με κομπιούτερ, φωτογραφική μηχανή μέσα) και με μια μικρή τσάντα κράνους που περιείχε φυσικά το αγωνιστικό μας κράνος.

Η κυρία της ΤΑΡ, με ένα υπερ-αυστηρό ύφος, μας ανακοινώνει ότι η τσάντα με το κράνος δεν μπορεί να ταξιδέψει στην καμπίνα επιβατών, αλλά μόνο ως αποσκευή. Βέβαια αυτό σημαίνει ότι το κράνος αξίας 800€ περίπου, μπορεί να κτυπηθεί από τις άλλες αποσκευές ή να κλαπεί, κάτι που έχει συμβεί στον υπογράφοντα στο παρελθόν. Προτάθηκε μάλιστα από μέρους μας να βγάλουμε το κράνος από την τσάντα και να το κρατήσουμε στο χέρι μας, αλλά ο «supervisor» που ήλθε για να επιληφθεί του θέματος μας απέκλεισε και αυτή την περίπτωση. Μας είπε ή το κράνος ή τα φωτογραφικά – κομπιούτερ. «Τι θα γίνει αν όλοι οι επιβάτες ερχόταν με δύο τσάντες», μας είπε χαρακτηριστικά η κυρία της ΤΑΡ.

Μπροστά σε αυτό το αδιέξοδο, βάλαμε το κράνος μέσα στην τσάντα με τα δερμάτινα, η οποία θα ταξίδευε με τις υπόλοιπες αποσκευές, ελπίζοντας ότι δεν θα κτυπηθεί από κάποια άλλη αποσκευή και θα καταστραφεί, όπως είχε γίνει στο παρελθόν σε ανάλογη περίπτωση. Ξέρετε ότι το κράνος αντέχει ένα δυνατό κτύπημα και αν αυτό γίνει στη μεταφορά του από κάποια βαλίτσα, όπως τις πετούν συνήθως οι υπάλληλοι όλων των αεροδρομίων, τότε δεν θα είναι ασφαλές όταν κτυπήσει με το κεφάλι μας μέσα!

Ανεβήκαμε λοιπόν στην έξοδο περιμένοντας την επιβίβαση στο αεροπλάνο. Εκεί με έκπληξη διαπιστώσαμε ότι οι περισσότεροι από τους επιβάτες της πτήσης είχαν δύο και σε κάποιες περιπτώσεις τρεις χειραποσκευές!

Κάποιοι κύριοι που είχαν αφήσει τα μπαστούνια του γκολφ στις αποσκευές, είχαν μεγαλύτερη χειραποσκευή από τη δική μας και μαζί μια δεύτερη τσάντα, προφανώς με το κομπιούτερ τους και τα προσωπικά τους αντικείμενα. Οι κυρίες τους μάλιστα είχαν τσάντες πολύ μεγαλύτερες από την τσάντα του κράνους μας!, το οποίο άλλωστε ζυγίζει μόλις 1.1 κιλά.

Σε διαμαρτυρία μας προς τις δύο υπεύθυνες της επιβίβασης, έγινε επαφή με τον «supervisor», ο οποίος από τις 05:30 - που υπήρχε χρόνος για να πάρουμε το κράνος από την αποσκευή – δεν εμφανίστηκε ποτέ μέχρι την αναχώρηση στις 06:05 της ΤΡ1900 πτήσης. Επίσης κάποια στιγμή είπε ότι το κράνος απαγορεύεται στην καμπίνα, γιατί θα μπορούσε να αποτελέσει όπλο, όπως είπε στις υπεύθυνες επιβίβασης!!

Βέβαια κάτι τέτοιο δεν ισχύει και δεν υπάρχει πουθενά παγκοσμίως απαγόρευση μεταφοράς του κράνους, μέσα στο αεροπλάνο. Ο πιλότος της πτήσης που ενημερώθηκε μας έδωσε δίκιο, όμως είχε ήδη φτάσει η ώρα της απογείωσης και θα καθυστερούσε η πτήση αν επιμέναμε να κατεβεί η βαλίτσα μας και να βρεθεί το κράνος.

Έτσι τελικά η ΤΑΡ είπε ΟΧΙ στους μοτοσυκλετιστές και ναι στους γκόλφερ και τους άλλους επιβάτες. Εμείς από δω και πέρα λέμε ΟΧΙ στην ΤΑΡ και θα φροντίζουμε να πηγαίνουμε στην Λισσαβόνα με άλλες εταιρίες και στα εσωτερικά της Πορτογαλίας να χρησιμοποιούμε αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις μας. Άλλωστε είναι σχετικά μικρές οι αποστάσεις προς το Φάρο ή βόρεια προς το Πόρτο.

Είναι ο μόνος τρόπος να αντιδράσουμε σε μια ρατσιστική συμπεριφορά των δύο υπαλλήλων της ΤΑΡ, απέναντι σε μοτοσυκλετιστές. Και δεν ισχύει ως δικαιολογία το ότι δεν είναι όλοι έτσι στην Πορτογαλική εταιρία, αφού ειδικά ένας «supervisor», εκπροσωπεί όλη την εταιρία και είναι εκεί για να δίνει λύσεις στα προβλήματα των επιβατών.

Δημήτρης Διατσίδης