Ο Marco Bezzecchi έφτασε χθες στο πρώτο βάθρο της καριέρας του στην μεγάλη κατηγορία, κατακτώντας την δεύτερη θέση. ο "Bez", ο οποίος αγωνίζεται με την ακαδημία VR46 από την αρχή της καριέρας του, γίνεται επίσης ο πρώτος αναβάτης της ομάδας του Valentino Rossi, της Mooney VR46 Bardahl, που ανεβαίνει στο βάθρο των MotoGP. Για να το γιορτάσει ο Bezzecchi έκανε τον γύρο μετά τον αγώνα έχοντας μια σημαία με το 46 του "Γιατρού" πάνω της. 

"Ήταν τέλειο που είδα τον κριτή με την σημαία του Vale και αμέσως σταμάτησα και έκλεψα την σημαία για να τον κάνω να δει από το σπίτι ότι πραγματικά θέλω να τον ευχαριστήσω", ανέφερε ο Bezzecchi. "Ήταν το είδωλό μου, ακόμα είναι και για εμένα είναι ιδιαίτερο να είμαι ο πρώτος αναβάτης στο βάθρο με την ομάδα του και ελπίζω να συνεχίσω έτσι και να του δωρίσω και άλλα τέτοια αποτελέσματα γιατί θεωρώ ότι του αξίζει όλη αυτή η σκληρή δουλειά που κάνουμε".

Μπορεί πολλοί να πίστευαν ότι ο Bezzecchi, με την ολοένα και καλύτερη φόρμα που επιδεικνύει, θα έφτανε στο βάθρο, ο ίδιος όμως δεν συμμεριζόταν αυτή την άποψη. 

"Είναι φανταστικό, o Davide (Tardozzi) στο parc ferme μου είπε ότι το περίμενε, αλλά ειλικρινά εγώ δεν το περίμενα, γιατί δουλέψαμε καλά το Σαββατοκύριακο αλλά με το μεσαίο ελαστικό".

"Κοιτώντας τον περσινό αγώνα, κανείς δεν χρησιμοποίησε το μαλακό, το σκληρό ήταν πολύ "κρύο" για εμάς και δεν περίμενα να βάλω το μαλακό και να είμαι τόσο γρήγορος, αλλά με το μεσαίο δεν ήμουν γρήγορος, οπότε πήραμε το ρίσκο. Ο Matteo (Flamigni, o αρχιμηχανικός του)  με βοήθησε πολύ με τις αμφιβολίες μου γιατί ήταν πολύ σίγουρος και ειλικρινά όλο το Σαββατοκύριακο ήμουν πολύ καλός στο να διαχειριστώ τα ελαστικά, οπότε όταν έβαλα το μαλακό, ακόμα και αν δεν έκανα περισσότερους από 6-7 γύρους, μπορούσα να είμαι πολύ σταθερός και πραγματικά ήταν φανταστικό".

Η εμφάνιση της βροχής, που ανησύχησε τον Pecco, δεν φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα για τον αναβάτης της Mooney VR46 Bardahl. 

"Μου άρεσαν αυτές οι ενδιάμεσες συνθήκες. Ήδη από την Μoto2 με γέμιζαν με αδρεναλίνη, είναι οι συνθήκες που μου αρέσουν. Ακόμα και αν δεν αρέσουν στους άλλους (γελώντας). Ίσως να είμαι διαφορετικός. Ειλικρινά είδα τον Pecco και είδα ότι δεν έκοψε τόσο, οπότε είπα ούτε εγώ κόβω. Μέχρι η βροχή να πονέσει τον λαιμό μου δεν κόβω. Αυτό είναι κάτι που μας έλεγε πάντα ο προπονητής μας ".