Υπάρχει scooter που μπορεί να οδηγηθεί σαν μοτοσυκλέτα; Να πιάνει πάνω από 185 χλμ/ώρα; Να είναι εντυπωσιακό, ευέλικτο και να μην δείχνει τα κιλά του; Η Yamaha πιστεύει ότι το έχει...

“Στην είσοδο της στροφής η αίσθηση είναι λίγο βαριά, αλλά αμέσως μετά στη μέση η σταθερότητα είναι πολύ καλή. Στην έξοδο το μπροστινό θέλει να ανοίξει λίγο τη γραμμή και το χάνω λίγο στην πολύ πίεση”. Δεν είναι περιγραφή του Valentino Rossi προς τον Burgess για τη συμπεριφορά της αγωνιστικής του μοτοσυκλέτας, αλλά τα όσα είπε ο δοκιμαστής μας στο φωτογράφο μας, πιέζοντας το νέο T-max 530 στη διάρκεια του τεστ μας στους ελληνικούς δρόμους. Άλλωστε ο Valentino δεν έχει πάρει ακόμη το νέο μοντέλο και κυκλοφορεί – όπως τον είδαμε το καλοκαίρι στην Tavulia – με το προηγούμενο μοντέλο των 500cc και των 43.5 ίππων! Εδώ θα μου πείτε: τι έκανε τελικά η Yamaha; Έβαλε μόνο 30 παραπάνω κυβικά και 3 άλογα και μας πλασάρει ένα νέο scooter που κοστίζει 11,650 €;

Ναι, αυτό έκανε και οι λόγοι είναι πολλοί: Πρώτον, ότι όταν έχεις κάτι εξαιρετικά επιτυχημένο, δύσκολα το αλλάζεις, με το ρίσκο μάλιστα μιας όχι ανάλογης επιτυχίας. Δεύτερον, οι μηχανικοί και οι σχεδιαστές της Ιαπωνικής εταιρίας το έψαξαν πολύ και αποφάνθηκαν ότι παραπάνω άλογα και κυβικά θα ήταν ανάγκη μόνο για λόγους μάρκετινγκ, αφού πιστεύουν ακράδαντα ότι ο τωρινός συνδυασμός είναι υπεραρκετός για ένα μοντέλο στην κατηγορία των mega scooter. Γνωρίζοντας κι όλας ότι οι “τρελαμένοι” θα βρουν τα κατάλληλα αξεσουάρ ώστε να έχουν παραπάνω δύναμη, αν τη χρειάζονται. Τρίτον, η απόσβεση της τεχνολογίας που εφαρμόστηκε στο T-max έχει γίνει, οπότε είναι καιρός να έλθουν τα κέρδη, που σίγουρα είναι καλοδεχούμενα για την εταιρία και τα αξίζει!

Το Τ-max έχει προλάβει να γίνει status quo ανάμεσα στους απαιτητικούς οπαδούς των scooter και αυτό αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι γίνονται αγώνες ενιαίου τύπου στη Γαλλία, αλλά και από το γεγονός, ότι εκτός από τον Valentino που προαναφέραμε και ο Loris Capirossi στο Μονακό ήρθε να μας συναντήσει με το T-max του, όταν το 2009 είχαμε την αποκλειστική συνέντευξη για το περιοδικό μας και ο αείμνηστος Norick Abe με τέτοιο κυκλοφορούσε στην Ιαπωνία, για να αναφέρουμε μερικούς από τους διάσημους ιδιοκτήτες του.

Το μυστικό είναι καλά κρυμμένο κάτω από τα πλαστικά του, που βέβαια έχουν εξαιρετικό φινίρισμα. Αυτό το μυστικό δεν είναι άλλο από το αλουμινένιο πλαίσιο που περιβάλλει τον κινητήρα, όπως γίνεται σε μια μεγάλη μοτοσυκλέτα, γεγονός που κρατάει το κέντρο βάρους χαμηλά και σε συνδυασμό με τους τροχούς των 15' ιντσών προσφέρει την ιδανική ισορροπία ανάμεσα στην ευελιξία ενός scooter και τη σταθερότητα μιας μοτοσυκλέτας.

Αυτό το μυστικό έμεινε αναλλοίωτο και μάλιστα με μικροβελτιώσεις το συνολικό βάρος μειώθηκε και είναι στην έκδοση με ABS που οδηγήσαμε στα 221 κιλά, με όλα τα υγρά, σημαντικά μικρότερο από το βάρος των αντίστοιχων mega scooter του ανταγωνισμού. Και αυτό είναι κάτι που το καταλαβαίνεις αμέσως, στην κίνηση στην πόλη, όπου η ικανότητα ελιγμών είναι απροσδόκητα καλή.

Ένα άλλο πράγμα που κατανοείς στην πόλη είναι η εντύπωση που προκαλεί σταματημένο! Από τη μία μεριά έχεις τους γνώστες που με το που το βλέπουν αναζητούν τις διαφορές και σχολιάζουν το νέο πιο αιχμηρό και δυναμικό σχεδιασμό, από την άλλη έχεις τους υπόλοιπους που εντυπωσιάζονται από το αποτέλεσμα της δουλειάς των σχεδιαστών του Ιαπωνικού εργοστασίου. Για να ξαναγυρίσουμε στους γνώστες, αυτό που σχολιάζεται έντονα θετικά είναι η ύπαρξη του ιμάντα στην αριστερή πλευρά του T-max, που αντικαθιστά την αλυσίδα που υπήρχε στη δεξιά πλευρά στο προηγούμενο μοντέλο των 500cc. Ο ιμάντας αυτός είναι κατά μεγάλο μέρος υπεύθυνος για την γραμμική και πιο άμεση μετάδοση της δύναμης, κάτι που καταλαβαίνεις καθώς απομακρύνεσαι από το σημείο όπου βρισκόταν οι “θεατές”.

Αισθάνεσαι αμέσως τη διαφορά στη ροπή από το προηγούμενο και εκεί ευχαριστείς τους μηχανικούς που πήραν την απόφαση να μην δώσουν παραπάνω ισχύ, εις βάρος του τραβήγματος στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Άλλωστε στις ψηλές, όταν βλέπεις στο τεράστιο αναλογικό στροφόμετρο, η βελόνα να πλησιάζει στις 7,000 στροφές, οι τρεις παραπάνω ίπποι μας πήγαν μέχρι και με 187 χλμ/ώρα, παρά το ότι ο κινητήρας μας ήταν αρκετά καινούργιος και δεν είχε φτάσει ακόμη στην μέγιστη απόδοσή του. Στο εύρος από τα 120 έως τα 160 χλμ/ώρα, το τράβηγμα είναι εντυπωσιακό και σε κάνει να μην θέλεις καμία από τις αλλαγές που τα μέλη του νεοσύστατου Tmax Ηellas club ήδη αναζητούν. Εδώ να πούμε ότι στην Αττική οδό, στον περιφερειακό της Θεσσαλονίκης ή στην Εθνική οδό, θα κατανοήσεις ότι το scooter αυτό έχει και ικανότητες ταξιδιού, την άνεση του οποίου μπορείς να βρεις μόνο σε καθαρά τουριστικές μοτοσυκλέτες. Το δεύτερο άτομο κάθεται άνετα στη φαρδιά σέλα, υπάρχουν χειρολαβές, τα μαρσπιέ του είναι αναδιπλούμενα (ώστε να μην εξέχουν όταν κινείσαι μόνος) και με τη βοήθεια του αρκετού αποθηκευτικού χώρου κάτω από τη σέλα, όλα μπορούν να κάνουν τη ζωή σου ευκολότερη. Ο ψηλός, ρυθμιζόμενος ανεμοθώρακας προστατεύει άψογα από τον αέρα, που δεν κάνει ενοχλητικούς στροβιλισμούς στο κράνος του οδηγού. Eπίσης εδώ να αναφέρουμε ότι τα φρένα του λειτούργησαν πάρα πολύ καλά και το νέο μεγαλύτερο πίσω δισκόφρενο έχει βελτιώσει το φρενάρισμα σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο και έχει μειώσει σημαντικά τις φορές που χρειάστηκε το ABS να δουλέψει. Στο πίσω δισκόφρενο ενεργεί και το χειρόφρενο, που βρίσκεται στο αριστερό μέρος του τιμονιού και είναι κάτι απαραίτητο στα μεγάλα scooter. Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε σε σχέση με τον εξοπλισμό του είναι το όχι εύκολο άνοιγμα της σέλας, πράγμα που είχαμε αντιμετωπίσει και σε αυτό των 500cc.

Εκεί όμως που το T-max “δίνει ρέστα” είναι στις σπορ ικανότητές του! Η περιγραφή που παραθέσαμε στην αρχή του άρθρου είναι πραγματική. Στις ανοικτές στροφές των 140 – 150 χλμ/ώρα η σταθερότητα είναι μοτοσυκλέτας! Στις πιο κλειστές, αρχικά στην είσοδο πρέπει να βάλεις κάποια δύναμη, μετά στη μέση της στροφής το πλάγιασμα φτάνει σε τεράστιες για scooter κλίσεις και στην έξοδο της στροφής η ροπή θα βοηθήσει για γρήγορο πέταγμα προς την επόμενη ευθεία ή την την επόμενη στροφή. Σε οριακές καταστάσεις, όταν το πίσω λάστιχο έχει πλαγιάσει πολύ, το μπροστινό τηλεσκοπικό πιρούνι θα φτάσει στο δικό του όριο και θα προσπαθήσει να ανοίξει την τροχιά του. Αν θελήσεις να γλυτώσεις αυτήν την υποστροφή και πλαγιάσεις κι άλλο, το μπροστινό λάστιχο θα κάνει ένα μικρό γλίστρημα και θα σε αναγκάσει να σηκώσεις το T-max, γιατί τότε είσαι πραγματικά στο όριο και ίσως λίγο πάνω από αυτό!

Όμως εδώ μιλάμε για ταχύτητες που συναγωνίζονται σπορ ή γυμνές μοτοσυκλέτες, για το σώμα σου που πρέπει να έχει πάρει “αγωνιστική” στάση και φυσικά σε αυτές τις περιπτώσεις η αίσθηση και το συναίσθημα σου αφήνουν μια ευχάριστη γεύση.

Τότε είναι που λες: Ναι, είναι ένα Superscooter και όχι ένα απλά mega scooter, όπως είναι ο κανονικός ορισμός της κατηγορίας. Είναι απίστευτο το πως μια “μοτοσυκλέτα” στην οποία ο μπροστινός τροχός είναι τόσο μπροστά από τον οδηγό, μπορεί να δίνει τόσο καλή πληροφόρηση για το που είναι αυτός ο τροχός και ανάλογα αίσθημα σιγουριάς, που χρειάζεται στην σπορ οδήγηση.

Ναι, το T-max δημιούργησε ένα κατεστημένο (status quo), όσον αφορά την κατηγορία και ναι, αξίζει μέχρι τελευταίο Ευρώ τα λεφτά του!

Κείμενο: Δημήτρης Διατσίδης

Φωτογραφίες: Κυριάκος Αντωνίου