Του Δημήτρη Διατσίδη

Το Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας ξεκινά με το δεξί τη νέα δεκαετία, με την ανακοίνωση από την Ομοσπονδία ότι βρέθηκε κάποιος να αναλάβει το Πρωτάθλημα με όλες τις ευθύνες για τη διοργάνωση και προβολή του και βέβαια με την ευθύνη της εύρεσης των απαραίτητων Χορηγών (δεν γνωρίζω πως λέγεται στα Ελληνικά, αλλά έχει επικρατήσει ο όρος promoter που άλλωστε αναφέρεται στο σχετικό δελτίο τύπου που απεστάλη στις 31/12/2019: 

“Το ΔΣ της ΑΜΟΤΟΕ, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση, να ανακοινώσει ότι, ολοκληρώθηκε η συμφωνία, ανάμεσα στην ΑΜΟΤΟΕ και την IRONTEAM (promoter),για την επιμέλεια του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Ταχύτητας 2020-2022.”

Επιτέλους 2 χρόνια, 2 μήνες και 2 ημέρες μετά τις 29/10/2017, όταν μετά από συζήτηση την προηγούμενη ημέρα μεταξύ της IRONTEAM και της 2δέλτα με τον Πρόεδρο της Ομοσπονδίας κ. Στέλιο Κορέλη, ζητήθηκε με σχετικό email να αναλάβουν με το ρόλο του promoter το ΠΠΤ, ένα mail που δεν απαντήθηκε ποτέ γραπτά, αλλά μόνο προφορικά τον Φεβρουάριο του 2018 ο Πρόεδρος ανακοίνωσε στην 2δ ότι δεν μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο.

Έκτοτε το ΠΠΤ πήρε την κάτω βόλτα και έφτασε το 2019 να γίνονται αγώνες με μόλις 35 συμμετέχοντες σε όλες τις 6 κατηγορίες!

Ο Πάνος Σιδέρης της IRONTEAM, δεν πτοήθηκε και με μια γενναία απόφαση πήρε το ρίσκο, έστω την τελευταία στιγμή, για να προσπαθήσει να σώσει ότι έχει απομείνει από το πάλε ποτέ κραταιό Πρωτάθλημα με πάνω από 7,000 θεατές στην Τρίπολη, με 150 συμμετοχές και με Χορηγούς όπως η Marlboro, η Rothmans η Cooper, η Castrol και αρκετοί ακόμη. 

Τι θα κάνει ο Σιδέρης και η ομάδα του με τον έμπειρο Χριστόφορο Ζουλινάκη και τα άλλα παιδιά; 

Μα απλά σε πρώτη φάση θα βάλει τα πράγματα σε τάξη με λογική (που ήταν εντελώς απούσα τα 2 προηγούμενα χρόνια) και επαγγελματισμό, γιατί πέρα από το ρίσκο να χάσει χρήματα, ξεκινάει την προσπάθεια πληρώνοντας μάλιστα την ΑΜΟΤΟΕ (Αγωνιστική Μοτοσυκλετιστική Ομοσπονδία Ελλάδας), για ένα προϊόν που δεν υπάρχει! Γιατί φυσικά η κατάντια του ΠΠΤ2019 το απαξίωσε τελείως και η ΑΜΟΤΟΕ θα έπρεπε να πληρώνει και να βοηθάει τουλάχιστον για τον 1ο χρόνο τον promoter που αναλαμβάνει να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.

Εδώ για να μην ρίχνουμε τα βάρη των τελευταίων 40 χρόνων στην ΑΜΟΤΟΕ, πρέπει να πούμε ότι έχει ευθύνες και ο ΣΟΑΜ (Σύνδεσμος Οδηγών Αγώνων Μοτοσυκλέτας), που το 1994 κατέστρεψε μια ανοδική πορεία του ΠΠΤ, όταν με απόφαση του τότε ΔΣ έκανε αποχή μετά τον 1ο Αγώνα της χρονιάς, θεωρώντας ότι η Τρίπολη είναι επικίνδυνη ως πίστα. Από το 1995 και μέχρι και το 2020 η Τρίπολη εξακολουθεί να είναι στο Ημερολόγιο και μάλιστα οι πρωτεργάτες της αποχής τα επόμενα χρόνια έκαναν αγώνες στην Τρίπολη ως διοργανωτές! Βέβαια τότε κατάφεραν με την αποχή αυτή να διώξουν από τους Αγώνες την Marlboro και την ΗΒ που ήταν δύο μεγάλες εταιρίες Χορηγοί. Ο ΣΟΑΜ οδηγήθηκε και σε άλλες άτυχες στιγμές, με παράλογες αποφάσεις, αλλά πάντα είτε υπό την εποπτεία της ΕΛΠΑ είτε της ΑΜΟΤΟΕ, που ήταν πάντα η Αρχή του Σπορ στη χώρα μας. 

Τέλος πάντων ο Σιδέρης κατάφερε να εξασφαλίσει τηλεοπτική κάλυψη και πάλι, μετά από το 2019 που δεν υπήρχε παρά μόνο αποσπασματικά. Φυσικά θα προσπαθήσει να εξορθολογίσει τις κατηγορίες των Αγώνων, με σκοπό να περισώσει κάποιες συμμετοχές και να φέρει νέες, ειδικά στην κατηγορία ΟΡΕΝ, στους ΝΕΟΥΣ και σε μια νέα κατηγορία ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ/ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ. 

Για παράδειγμα η ΟΡΕΝ θα μπορούσε να μειώσει το κόστος συμμετοχής με ενιαίο λάστιχο, με μονοήμερο Αγώνα την Κυριακή και με κίνητρα συμμετοχής σε περισσότερους οδηγούς που συμμετέχουν σε track days και θα μπορούν εύκολα και με μικρό κόστος να πάρουν και την αγωνιστική εμπειρία, που πραγματικά είναι το κάτι άλλο.

Στους ΝΕΟΥΣ θα μπορούσε να ενσωματωθεί η κατηγορία SSP300 και η PreMoto3 & Moto3, αφού ήδη υπάρχουν τέτοιες μοτοσυκλέτες στις Ελληνικές πίστες, υπάρχουν τουλάχιστον 2 οδηγοί που συμμετέχουν στο Ιταλικό Πρωτάθλημα με τέτοιες μοτοσυκλέτες και το μόνο πρόβλημα είναι ότι αντίθετα με την Ιταλία και την Ισπανία στην Ελλάδα μέχρι πέρυσι δεν επιτρεπόταν να συμμετέχουν 12χρονοι. 

Στην κατηγορία ΒΕΤΕΡΑΝΩΝ/ΙΣΤΟΡΙΚΩΝ ΜΟΤΟΣΥΚΛΕΤΩΝ μπορούν να συμμετέχουν οδηγοί πάνω από 50 χρόνων από τη μία μεριά με ό,τι αγωνιστική μοτοσυκλέτα διαθέτουν και από την άλλη να φιλοξενηθούν ιστορικές μοτοσυκλέτες, όπως οι δίχρονες των 250 κυβικών και όλες οι άλλες μοτοσυκλέτες πριν το 2000 που υπάρχουν και είναι αρκετοί οι ιδιοκτήτες αξιόλογων τέτοιων μοτοσυκλετών, όπως Honda RC30 ή Υamaha OW750 που θα μπορούσαν να τις δώσουν σε οδηγούς κάθε ηλικίας. Κάτι τέτοιο γίνεται με τρομερή επιτυχία στους Αγώνες ταχύτητας Αυτοκινήτου στη χώρα μας. 

Αυτά είναι λίγα από τα πράγματα που θα μπορούσε να κάνει η IRONTEAM και περιμένουμε τις σχετικές ανακοινώσεις σύντομα, μαζί με το πρόγραμμα των Αγώνων, το οποίο προφανώς καθυστερεί λόγω της τρομερά αργοπορημένης απάντησης της ΑΜΟΤΟΕ. Η IRONTEAM είχε ζητήσει να λάβει απάντηση επί του θέματος στο τέλος του καλοκαιριού του 2019!

Κάλλιο αργά παρά ποτέ, θα πει κανείς και εμείς ευχόμαστε στον Πάνο Σιδέρη και την ομάδα του καλή επιτυχία, με πολύ κουράγιο και υπομονή!

Το έργο τους είναι συνάμα και δύσκολο και εύκολο. Εύκολο γιατί πιο κάτω δεν γίνεται να πάει το ΠΠΤ, το τερμάτισε η ΑΜΟΤΟΕ το 2019. Δύσκολο γιατί το αναλαμβάνει στις 31/12/2019, δηλαδή την τελευταία στιγμή, με αρκετούς Χορηγούς και εταιρίες και ομάδες και οδηγούς να έχουν ανακοινώσει ότι δεν μπορούν να συμμετέχουν πια!