Για τον Davide Brivio το γεγονός ότι όλοι αναφέρονταν στην GSX-RR ως την «τέλεια μοτοσυκλέτα», δεν ήταν κάτι που πρόσθετε επιπλέον βάρος στην ομάδα.

Ο Joan Mir κατάφερε να πάρει το Πρωτάθλημα φέτος για το εργοστάσιο, 20 χρόνια μετά την τελευταία φορά που η Suzuki πανηγύρισε έναν Παγκόσμιο Τίτλο.

Ο Ισπανός ήταν ο πιο σταθερός αναβάτης στη μεγάλη κατηγορία, έχοντας 7 βάθρα στους 14 Αγώνες που έγιναν φέτος.

Ερωτώμενος ο Brivio για το αν η ομάδα είχε επιπρόσθετη πίεση από το γεγονός ότι είχε στη διάθεσή της την «τέλεια μοτοσυκλέτα», ο Team Manager της ομάδας είπε:

«Δεν ξέρω αν είναι η τέλεια μοτοσυκλέτα. Σίγουρα έχει ισορροπία σε όλους τους τομείς. Καλό κινητήρα, καλό πλαίσιο, καλή με τα ελαστικά…»

«Ο Alex ήταν ήδη καλός και ο Joan έμαθε πώς να διαχειρίζεται τα ελαστικά. Αλλά δεν υπάρχει η τέλεια μοτοσυκλέτα. Σίγουρα όμως ήταν καλά ισορροπημένη».

«Όμως δεν υπήρχε επιπρόσθετη πίεση για εμάς. Όχι…»

Η Suzuki δεν είναι από τα εργοστάσια που ξοδεύουν τα περισσότερα στην εξέλιξη στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα, ενώ – όπως και η Aprilia – έχει μόνο 2 μοτοσυκλέτες της στο grid.

Αντίθετα η Yamaha και η Honda παίρνουν δεδομένα κάθε αγωνιστικό τριήμερο από 4 μοτοσυκλέτες, ενώ η Ducati έχει 6 Desmosedici στην κατηγορία.

Το γεγονός ότι δεν είναι σε θέση να διαθέσει τα τεράστια ποσά που ξοδεύουν άλλα εργοστάσια, έκανε την Suzuki να γίνει περισσότερο «δημιουργική».

«Η Suzuki είναι μια μεγάλη και υγιής εταιρεία, ωστόσο το budget που διαθέτουμε στους Αγώνες δεν είναι τόσο μεγάλο όσο των άλλων κατασκευαστών».

«Και είναι αλήθεια ότι όταν δεν έχεις απεριόριστη χρηματοδότηση τότε αναγκαστικά γίνεσαι περισσότερο δημιουργικός και σκέφτεσαι περισσότερο».

«Για παράδειγμα έχουμε λιγότερο προσωπικό από τους άλλους και θέλουμε να το αυξήσουμε, αλλά από την άλλη αυτό δημιουργεί και μικρότερη σύγχυση».

«Έχουμε ό,τι χρειαζόμαστε όμως, αν και σίγουρα υπάρχουν τομείς που θα μπορούσαμε να βελτιωθούμε στο μέλλον».