Η Ducati πάει το συναγωνισμό των “γυμνών” μοτοσυκλετών σε άλλη διάσταση, αφού τους 208 ίππους - που είναι πολλοί ακόμη και για superbike – καλείται τώρα ο οδηγός να τους αντιμετωπίσει χωρίς καμία προστασία από τον αέρα! Την οδηγούμε στο δρόμο και τη φωτογραφίζουμε στην πίστα, όπου την πιέσαμε στα όρια.

Κείμενο: Νεκτάριος Διατσίδης

Φωτογραφία: Χρύσανθος Οικονομίδης

Εξοπλισμός αναβάτη: κράνος SHOEI NXR, φόρμα/γάντια IXS, μπότες SIDI

O ήχος της – ακόμη και με τις νορμάλ εξατμίσεις – ξεσηκώνει και η εμφάνισή της είναι ανάλογα εντυπωσιακή, με τα τέσσερα φτερά να της δίνουν άλλο αέρα, όπου κι αν σταθεί. Η θέση οδήγησης τοποθετεί τον αναβάτη τόσο όρθιο που θα νόμιζε κανείς ότι πρόκειται για μια Monster σε κάποια εξτρεμιστική έκδοση. Όμως η Ducati το έψαξε πολύ, μέχρι να καταλήξει σε αυτή τη διαρρύθμιση, αφού ο Alex Valia, ο κεντρικός δοκιμαστής τέτοιων μοντέλων παραγωγής, εκμυστηρεύτηκε στο περιοδικό μας ότι ξεκίνησαν από μια πολύ πιο επιθετική και σπορ θέση, που θύμιζε την προηγούμενη Streetfighter 1100 της εταιρίας, αλλά με προσωπική επέμβαση του CEO Claudio Domenicali, η πρωτότυπη μοτοσυκλέτα των δοκιμών, άρχισε να γίνεται πιο φιλική και εύκολη. Τελικά οι ίδιοι οι άνθρωποι της Ιταλικής εταιρίας εντυπωσιάστηκαν στο τέλος από το πόσο άλλαξε ο “τίγρης” για να μεταμορφωθεί σε έναν δυνατό “γάτο”, που είναι και κοινωνικός.

Αυτή όμως η μετάλλαξη του χαρακτήρα της άγριας προηγούμενης κορυφαίας Streetfighter, είχε ήδη εκφραστεί στη μικρότερη 848, η οποία όμως διατηρούσε τη σπορ θέση οδήγησης που κούραζε κάπως στην κίνηση στην πόλη. Τώρα στο κορυφαίο γυμνό μοντέλο, έχουμε μια πιο άνετη 848, αλλά με εκρηκτικές επιδόσεις που προέρχονται από έναν απίστευτο κινητήρα. 

Θα έλεγε κανείς ότι η Panigale V4 έβγαλε τα ρούχα της και έγινε Streetfighter V4, με ελάχιστα μικρότερη ισχύ, 208 ίππους στις 12,750 σ.α.λ. και σχεδόν ίδια ροπή 123Nm στις 11,500 σ.α.λ. η οποία αν και εμφανίζεται σε αυτές τις υψηλές στροφές είναι από πολύ πιο χαμηλά διαθέσιμη και σε πολύ υψηλό βαθμό. Θα αδικούσε όμως τη δουλειά που έγινε, αφού άλλαξαν αρκετά ακόμη πράγματα και κυρίως οι δυνατότητες για την καθημερινή οδήγηση.

Ας θυμηθούμε ότι ο κινητήρας Desmosedici Stradale V4 είναι σε διάταξη 90 και χωρητικότητας 1,103 cc, διαθέτει δεσμοδρομικό σύστημα βαλβίδων και έχει αντίστροφη περιστροφή ως προς τους τροχούς. Προέρχεται όπως και στην έκδοση Panigale V4 από το MotoGP. Οι διαφορές του εντοπίζονται στη μεγαλύτερη διαδρομή που κάνουν τα έμβολα, τα οποία έχουν όμως την ίδια διάμετρο. Το αποτέλεσμα είναι ο μεγαλύτερος κυβισμός από τα 1000 cc αλλά και λιγότερες στροφές ανά λεπτό για τις ίδιες ταχύτητες ροής των ρευστών εντός του κινητήρα. 

Έτσι η μελέτη που έγινε στο MotoGP εφαρμόζεται σε κινητήρα παραγωγής αυτούσια και η απόδοση είναι πολύ υψηλή σε όλο το φάσμα των στροφών λειτουργίας, χωρίς όμως η καταπόνηση εντός του κινητήρα να φτάνει σε υψηλές τιμές όπως στο MotoGP και η διάρκεια ζωής να μην επηρεάζεται ως προς τον βαθμό που οφείλει να έχει μία μοτοσυκλέτα παραγωγής. 

Στην Ducati Streetfighter V4 σε σύγκριση με την Panigale V4 δεν υπάρχει το σύστημα μεταβαλλόμενου μήκους στους αυλούς των βαλβίδων εισαγωγής, καθώς η ισχύς δεν χρειάζεται να φτάσει τόσο ψηλά όσο στην Panigale. Διατηρούνται όμως η σχεδίαση, το σύστημα ψεκασμού και οι διαστάσεις και στους δύο κινητήρες όπως στο MotoGP, ενώ και στο κάτω μέρος των εμβόλων υπάρχει υποπίεση και ελεγχόμενες συνθήκες κενού με αποτέλεσμα τα έμβολα να μη παρασέρνουν μάζα αέρα στην παλινδρόμησή τους και να αποφεύγεται η απώλεια αυτή. 

Ο κινητήρας της Streetfighter V4 πέρα από τις υψηλές επιδόσεις, έχει τη δυνατότητα να δουλεύει πολύ ομαλά και στην πόλη ενώ όταν η θερμοκρασία υπερβαίνει τους 75° απενεργοποιεί τους πίσω κυλίνδρους για πιο άνετη λειτουργία και για λιγότερη ζέστη στα πόδια του οδηγού. Μια έξυπνη λύση που εφαρμόζεται και στο νέο V4 κινητήρα της επερχόμενης Multistrada V4!

Το κιβώτιο ταχυτήτων έχει αυτόματη γρήγορη αλλαγή ταχυτήτων χωρίς πάτημα συμπλέκτη, ο οποίος είναι συμπλέκτης ολίσθησης και δεν αφήνει στα κατεβάσματα να μπλοκάρει στιγμιαία ο πίσω τροχός, ενώ συνεργάζεται και με το ρυθμιζόμενο φρένο κινητήρα. 

Αν και γυμνή η Streetfighter V4 διαθέτει όχι μόνο δύο αεροδυναμικά βοηθήματα, αλλά τέσσερα τα οποία προσθέτουν κάθετη δύναμη 28 κιλών στα 270 χλμ/ώρα και καθώς η τοποθέτησή τους είναι στα πλαϊνά των εμπρός ψυγείων βοηθούν και στην καλύτερη ψύξη και στην κατανομή 20 κιλών στον εμπρός τροχό και 8 κιλών στον πίσω βοηθώντας στην καλύτερη πρόσφυσή τους. Η αεροδυναμική αντίσταση των πτερυγίων για να παράγουν την κάθετη δύναμη εφαρμόζεται - στο σημείο που είναι τοποθετημένα - χαμηλά και αυτή η συνολική αντίσταση σε χαμηλότερο σημείο, μειώνει επιπλέον την τάση για σήκωμα του εμπρός τροχού. Άλλη μια έξυπνη εφαρμογή αεροδυναμικής σε μοτοσυκλέτα παραγωγής, από την Ιταλική εταιρία. 

Το πλαίσιο εμπρός είναι στερεωμένο στο επάνω μέρος του κινητήρα και ζυγίζει μόλις 4 κιλά, χρησιμοποιώντας τον κινητήρα ως δομικό στοιχείο για την απαιτούμενη ακαμψία και χάρις στη διάταξη V4 90°, η συνολική μάζα είναι μικρή και συγκεντρωμένη κεντρικά, με αποτέλεσμα την καλύτερη δυνατή ευελιξία στις αλλαγές κλίσης της μοτοσυκλέτας, ενώ το συνολικό βάρος της είναι μόλις 180 κιλά χωρίς υγρά και 201 κιλά γεμάτη. 

Η έδραση του πίσω περιστροφικού μονόπλευρου βραχίονα της ανάρτησης γίνεται στον στροφαλοθάλαμο του κινητήρα, συμβάλλοντας στην όσο πιο κοντινή άρθρωση στο μοτέρ και την καλύτερη γεωμετρία της πίσω ανάρτησης. Το τιμόνι είναι μεγάλο και ψηλά τοποθετημένο, ενώ και η σέλα είναι άνετη για την επίτευξη της άνετης χρήσης της μοτοσυκλέτας στο δρόμο και στην πίστα.

Οι αναρτήσεις της Streetfighter V4 αποτελούνται μπροστά από τα πιρούνια Showa 43 mm Big Piston Forks, με πλήρη ρύθμιση προφόρτισης, συμπίεσης και επαναφοράς, έναν αποσβεστήρα τιμονιού Sachs και πίσω από το πλήρως ρυθμιζόμενο αμορτισέρ Sachs, τοποθετημένο στη μία πλευρά του κινητήρα. 

Τα φρένα αποτελούνται από διπλές δαγκάνες Brembo Stylema και δίσκους 330 mm εμπρός και μία δαγκάνα πίσω με δίσκο 245 mm. Το σύστημα υποβοήθησης EVO ABS στροφής, χρησιμοποιεί την πολύ ελαφριά μονάδα ελέγχου 9.1 MP.

Στον ηλεκτρονικό εξοπλισμό οι βασικές λειτουργίες προέρχονται από την Αδρανειακή Μετρητική Μονάδα 6 αξόνων (6D IMU) η οποία ελέγχει την κύλιση, την περιστροφή και τις κλίσεις της μοτοσυκλέτας στιγμιαία. Τα προγράμματα λειτουργίας Race και Sport επεμβαίνουν λιγότερο ή περισσότερο αντίστοιχα στην οδήγηση, ενώ στη λειτουργία Street η μέγιστη ισχύς περιορίζεται στους 155 ίππους με προοδευτική απόκριση στο γκάζι. 

Το ABS στροφής EVO ρυθμίζεται σε τρία επίπεδα και ελέγχει και την ανύψωση του πίσω τροχού. Η μονάδα ελέγχου DTC EVO 2 επεμβαίνει στην προπορεία του σπινθήρα στα μπουζί, τον ψεκασμό βενζίνης και τις πεταλούδες του γκαζιού για να διατηρήσει την ολίσθηση του πίσω τροχού κυρίως στις εξόδους των στροφών και ρυθμίζεται σε 8 διαφορετικά επίπεδα, ενώ συνοδευτικά το σύστημα ελέγχου της πρόσφυσης DSC έχει δύο επιλογές για τον έλεγχο της πλαγιολίσθησης, ανάλογα με το σπινάρισμα και τη γωνία ολίσθησης.

Όλα τα παραπάνω φυσικά και δείχνουν ότι η Ducati Streetfighter V4 στο δρόμο είναι ένα μαχητικό δίτροχο με όλες τις δυνατές ρυθμίσεις για πιο φιλική συμπεριφορά σε αυτές τις συνθήκες, αλλά εντός πίστας είναι εκεί που πραγματικά αξιοποιούνται όλες οι δυνατότητες και τελικά βγαίνει το συμπέρασμα κατά πόσο η μοτοσυκλέτα αυτή μπορεί να κινηθεί γρήγορα, ευχάριστα και με ασφάλεια, δείχνοντας τις κορυφαίες επιδόσεις της. 

Στην πίστα των Σερρών με την Streetfighter V4 οι δυνάμεις από την επιτάχυνση και το κράτημα στις στροφές, τα δυνατά φρένα και η ενίσχυση αυτών των δυνάμεων από τα αεροδυναμικά βοηθήματα στα πολλά χιλιόμετρα, αναγκαστικά σου δίνουν την αίσθηση της μάχης ενάντια ουσιαστικά στο χρονόμετρο.

Η οδήγησή της σε γρήγορους ρυθμούς χωρίς την κάλυψη του αέρα, χρειάζεται αρκετή προσπάθεια από τον αναβάτη και σκύψιμο όσο πιο κοντά στο αγωνιστικής σχεδίασης ρεζερβουάρ. Χάρις στο μικρό βάρος και το μικρό μέγεθος, η ευελιξία βρίσκεται σε άλλο επίπεδο και αυτό που πραγματικά κάνει τη διαφορά σε αυτή την κατασκευή είναι η περιστροφή του κινητήρα αντίθετα από τους τροχούς συμβάλλοντας και στις αντιδράσεις από τα γυροσκοπικά φαινόμενα και την αδράνεια περιστροφής. 

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα γυροσκοπικά φαινόμενα δίνουν την τάση σταθεροποίησης μιας περιστρεφόμενης μάζας και στη μοτοσυκλέτα οι τροχοί σταθεροποιούν την κατεύθυνση περισσότερο στα πολλά χιλιόμετρα αλλά δυσκολεύουν και την απότομη αλλαγή πορείας. Με τον κινητήρα να περιστρέφεται αντίστροφα περιορίζεται κατά ένα μέρος η σταθερότητα, αλλά ευνοείται η ευελιξία, καθώς και οι αντιδράσεις από την επιτάχυνση και επιβράδυνση των στροφών του κινητήρα.

Στους αγώνες MotoGP δεν είναι τυχαίο γεγονός ότι οι κινητήρες περιστρέφονται αντίστροφα και σίγουρα η σταθερότητα χρειάζεται να βρίσκεται σε υψηλό ποσοστό. Με μία πιο προσεκτική ανάλυση είναι όντως πιο ευέλικτη μία μοτοσυκλέτα, χωρίς όμως να υστερεί σε σταθερότητα και εντός της πίστας φαίνεται περισσότερο το πως συμβαίνει αυτό. Χαρακτηριστικά στην στροφή 10 των Σερρών, που είναι μία κλειστή αριστερή με δεύτερη ταχύτητα στο κιβώτιο, ο κινητήρας έχει αρκετές στροφές και οι τροχοί σχετικά λίγες, οπότε τα γυροσκοπικά φαινόμενα δεν δίνουν έντονη σταθερότητα με τον κινητήρα να αναιρεί κατά πολύ μεγάλο ποσοστό τα γυροσκοπικά φαινόμενα των τροχών. Εκεί όπου χρειάζεται η σταθερότητα όμως είναι κυρίως στον εμπρός τροχό και στο να μπορέσουν οι γυροσκοπικές δυνάμεις να ενισχύσουν τη σταθερότητα αυτή. Μέσα στη στροφή με πολύ πλάγιασμα και λίγο γκάζι ένα μικρό σχεδόν ταυτόχρονο γλίστρημα των τροχών που εμφανίστηκε, ομαλοποιήθηκε με τη βοήθεια των γυροσκοπικών δυνάμεων στον εμπρός τροχό, τον οποίο έστρεψαν την κατάλληλη στιγμή προς τα μέσα και στη συνέχεια ξανά στην αρχική του θέση σε συνεργασία με τις δυνάμεις που εμφανίζονται στο πέλμα του τροχού και τη γεωμετρία των πιρουνιών. 

Η σταθερότητα υπάρχει καθώς οι δυνάμεις εξακολουθούν να ενεργούν και ο κινητήρας αναιρεί περισσότερο τις δυνάμεις στον πίσω τροχό ουσιαστικά, αλλά στα πολλά χιλιόμετρα με μεγαλύτερες ταχύτητες στο κιβώτιο και ο πίσω τροχός πλέον αντιδρά με γυροσκοπικές δυνάμεις. Συμπερασματικά η σταθερότητα υπάρχει σε όλες τις συνθήκες και κυρίως σε υψηλότερες ταχύτητες, ενώ η ευελιξία είναι επίσης αισθητή. 

Η ασφάλεια που παρέχει η Ducati Streetfighter V4 είναι σε πολύ υψηλό επίπεδο και η χρήση της εντός πίστας είναι ευχάριστη και σίγουρα με τη βοήθεια των ηλεκτρονικών προσαρμόζεται σε όλες τις ανάγκες. Η μηχανική σταθερότητα όταν δεν επιταχύνει ή επιβραδύνει ενισχύεται από τη σωστή γεωμετρία και τα γυροσκοπικά φαινόμενα, καθώς τα ηλεκτρονικά σε αυτές τις συνθήκες δεν έχουν να διαχειριστούν την παρεχόμενη ροπή στον πίσω τροχό ή το φρενάρισμα στον ένα ή και τους δύο τροχούς. 

Με το συνδυασμό αυτό του μηχανικού κρατήματος, των εξελιγμένων ηλεκτρονικών και της άνετης θέσης, βοηθά τον όχι σούπερ-γρήγορο οδηγό στην πίστα, να κάνει το επόμενο βήμα και να αρχίσει να κατεβάζει χρόνους, χωρίς να καταβάλει την προσπάθεια και χωρίς να χρειάζεται η απόλυτη ακρίβεια των superbike. Μπορεί να κάνει αρκετά περισσότερους γύρους, χωρίς να κουραστεί, όσο θα τον κούραζε για Panigale με την αρκετά πιο σκυφτή θέση οδήγησης. Σημειώσαμε χρόνους στο χαμηλό 1'28'' στις Σέρρες, που είναι ικανοποιητικότατοι χρόνοι, αν και 3-4'' αργότεροι από τους χρόνους μας με τις superbike. Tο πιο σημαντικό είναι ότι οι λιγότερο έμπειροι οδηγοί του περιοδικού σημείωσαν καλύτερους χρόνους από αυτούς που είχαν κάνει λίγο καιρό νωρίτερα με την Panigale V4, γεγονός που επιβεβαιώνει αυτό που αναφέρουμε στην προηγούμενη παράγραφο.

Τώρα αν πάμε να μιλήσουμε για τη συμπεριφορά στο δρόμο, εκεί πραγματικά είναι που κάνει τη διαφορά, αφού από τη μια η ευελιξία, από την άλλη η δύναμη, δουλεύουν τέλεια με τη φιλική θέση οδήγησης και δίνουν τη δυνατότητα στον οδηγό να κερδίζει τη μάχη με ό,τι άλλο κυκλοφορεί. Με λίγο πιο μαλακές ρυθμίσεις στις αναρτήσεις από ότι στην πίστα, τα Pirelli Rosso Corsa II, ανεβάζουν θερμοκρασία και στο δρόμο και δίνουν τη σιγουριά που

χρειάζεται, αλλά και με τα ηλεκτρονικά στις λιγότερο παρεμβατικές ρυθμίσεις, επιτρέπουν το παιχνίδι με ελαφριά πλαγιολίσθηση, μέχρι το traction control να κόψει τη φόρα. Τα φρένα και σε αυτές τις συνθήκες παραμένουν με κορυφαία αίσθηση και ανάλογη απόδοση, δίνοντας άψογο φρενάρισμα σε κάθε περίπτωση. 

Σίγουρα δεν μιλάμε για τις περιπτώσεις ταξιδιού, όπου η έλλειψη φέρινγκ και κάλυψης από τον αέρα δεν ευνοεί μεγάλες αποστάσεις με υψηλές ταχύτητες, αλλά στις στριφτερές διαδρομές και στις παρυφές της πόλης, δύσκολα κάτι άλλο θα την ακολουθήσει. 

Με όλες τις παραπάνω ιδιότητες η Ducati Streetfighter V4 πραγματικά έχει μαχητική διάσταση! Μία μοτοσυκλέτα υπερπλήρης κι ας είναι γυμνή!

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ