Πίσω από τα φλας

το blog του Δημήτρη Διατσίδη

Χρόνια Πολλά Βαλεντίνο!!!

Με μια φωτογραφία που ταιριάζει στη χιονισμένη μέρα που περνάμε στην Ελλάδα (από την Μαντόνα Ντι Καμπίλιο), εύχομαι στον οδηγό που μεγάλωσε το MotoGP όσο κανένας άλλος στην ιστορία του των 72 χρόνων, να είναι γερός πρώτα από όλα, να συνεχίζει να χαρίζει συγκινήσεις στους εκατομμύρια φιλάθλους του συναρπαστικότερου αθλήματος και να χαίρεται όλα αυτά που έχει κερδίσει και όλη την αγάπη των οπαδών του, των φίλων του και της οικογένειάς του.

Μπορεί το 2012 να φαίνεται πολύ μακρινό, τότε που τραβήχτηκε αυτή η φωτογραφία και είχα την ευκαιρία να περάσω μια εβδομάδα που τον έβλεπα κάθε μέρα, στο διάσημο χιονοδρομικό κέντρο, όπου ο Βαλεντίνο έχει και σπίτι, μπορεί εκείνη τη χρονιά να ταλαιπωρήθηκε με το στήσιμο της Ντουκάτι, που δεν του βγήκε ποτέ, αλλά θυμάμαι καλά τη διάθεσή του για αγώνες, για μοτοσυκλέτα, για τον ανταγωνισμό με τους άλλους κορυφαίους οδηγούς του κόσμου. 

Έκτοτε αγωνίστηκε σε 9 αγωνιστικές σεζόν και τώρα είναι μπροστά στο ξεκίνημα της 10ης με ένα ερωτηματικό να πλανάται πάνω από το κεφάλι του, αλλά και πάνω από όλο το MotoGP: 

Θα έχει μια καλή χρονιά; Θα είναι η τελευταία του; 

Στα 42 του από σήμερα, έχει ακόμη το πάθος για την κορυφαία έκφραση των αγώνων, που σημαίνει ότι είναι αποφασισμένος για μια ακόμη χρονιά (27η σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα), να κάνει όλες τις θυσίες που απαιτεί η οδήγηση μιας μοτοσυκλέτας σχεδόν τριακοσίων ίππων και μαζί τις θυσίες που χρειάζεται να γίνουν για να ακολουθείς ένα τέτοιο Πρωτάθλημα. 

Έχει και την ταχύτητα; ρωτούν αρκετοί και η απάντηση μονολεκτικά είναι ΝΑΙ! Το απέδειξε αρκετές φορές πέρυσι με επιδόσεις ταχύτερου γύρου πολύ κοντά στον πρώτο αρκετές φορές, μάλιστα στην Βαρκελώνη ξεκίνησε από την πρώτη σειρά της εκκίνησης και σε εκείνο τον Αγώνα βρέθηκε και πολύ κοντά στη νίκη, καθώς τη στιγμή που έπεσε ήταν στη δεύτερη θέση και ήταν σαφώς ταχύτερος από τον Κουαρταραρό που με ίδια μοτοσυκλέτα τελικά πήρε τη νίκη. 

Στο τελείωμα της περσινής χρονιάς φάνηκε πολύ μακριά από την κορυφή και δυστυχώς για τους πολλούς με τη μνήμη χρυσόψαρου, από το τέλος κρίνουν όλη τη χρονιά, χωρίς να θυμούνται ότι στους τελευταίους αγώνες επέστρεψε στη δράση μετά από 14 ημέρες που έμεινε εκτός προπονήσεων λόγω του κοροναϊού που τον είχε προσβάλει. Όταν γύρισε στη δράση στην Βαλένθια ήταν η πρώτη φορά που τον είδα τόσο καταβεβλημένο, σε όλα αυτά τα χρόνια που τον παρακολουθώ από κοντά. 

Στη διάρκεια των χειμερινών προπονήσεων - που συνεχίζονται με τρομερή συνέπεια – έχω την πληροφόρηση ότι στο Ράντσο του εξακολουθεί να ανταγωνίζεται τους Μορμπιντέλι, Μπανάια, Μαρίνι και τους άλλους νεότερους οδηγούς της Ακαδημίας του. 

Ένα ακόμη στοιχείο που είναι μια ένδειξη ότι φέτος μπορεί να είναι μια πολύ καλή χρονιά για τον ίδιο, είναι το γεγονός ότι παρά το ότι θα έχει εργοστασιακή μοτοσυκλέτα, δεν θα είναι επιφορτισμένος με την εξέλιξή της και τη δοκιμή των πολλών νέων εξαρτημάτων που έχει ετοιμάσει η Γιαμάχα για το 2021 και έτσι θα μπορεί να προσηλώνεται από την Παρασκευή το πρωί κάθε αγώνα στο στήσιμο της Μ1 του, ώστε να έχει ένα πλεονέκτημα σε σχέση με πέρυσι. 

Η Μ1 του 2021 μάλιστα, θα έχει ένα πλαίσιο που θα είναι πιο κοντά σε αυτό του Μορμπιντέλι, παρά σε αυτό που είχαν πέρυσι οι εργοστασιακοί (όπως αποκάλυψε χθες ο Μερεγκάλι στην παρουσίαση της εργοστασιακής ομάδας) και αυτό σημαίνει ότι τα δεδομένα της ομάδας της Πετρόνας θα του είναι πιο χρήσιμα, καθώς με τον Φράνκι έχουν παρόμοιο στυλ, ίσως και λόγω της ίδιας προπόνησης που κάνουν.

Με όλα αυτά στο μυαλό, πιστεύω ότι φέτος μπορεί να είναι η χρονιά του Βαλεντίνο, που ίσως καταφέρει να επιστρέψει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, που σίγουρα θα είναι κάτι φανταστικό για τον ίδιο, αν αποφασίσει ότι αυτή θα είναι η τελευταία του χρονιά τελικά.

Χρόνια Πολλά Βαλεντίνο!!!