Τόσο ο Francesco Bagnaia, όσο και ο Jack Miller, ήταν κάτω από την ίδια στέγη την περσινή χρονιά. Aυτό συνεχίζεται και το 2021, αν και τώρα είναι πλέον εργοστασιακοί οδηγοί για την Ducati. «Δεν έβλεπα την ώρα να οδηγήσω με αυτά τα χρώματα», έλεγε μετά το τέλος της χθεσινής ημέρας ο Pecco. Και για τους δύο η πρώτη μέρα στο Qatar ήταν χρήσιμη, παρά το ότι οι συνθήκες στην πίστα δεν ήταν ιδανικές, λόγω του δυνατού αέρα. Είχαν να δοκιμάσουν κι ένα νέο φέρινγκ, με τις πρώτες εντυπώσεις τους να είναι θετικές.

«Μου άρεσε», είπε ο Pecco. «Έχει τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα του, αλλά τα πρώτα είναι περισσότερα από τα δεύτερα, ειδικά σε μία πίστα όπως αυτή. Κρίμα που το έσπασα σε μία μικρή πτώση που είχα. Τώρα προσπαθούν να το φτιάξουν. Έπεσα σαν ανόητος… είχα σκληρό ελαστικό μπροστά και ο ήλιος έδυε κι έτσι οι θερμοκρασίες είχαν πέσει».

Το νέο φέρινγκ άρεσε και στον Jack. «Με αυτό τον άνεμο δεν ήταν οι ιδανικές συνθήκες για να δοκιμάσεις τα αεροδυναμικά. Έτσι θα πρέπει να κάνουμε περισσότερα τεστ και να αναλύσουμε τα δεδομένα. Πάντως πρέπει να πω ότι δεν βρήκα κάτι το αρνητικό». Και για τους δύο η φετινή χρονιά είναι πάρα πολύ σημαντική και θα πρέπει να συνηθίσουν να δουλεύουν για λογαριασμό μιας εργοστασιακής ομάδας. «Είναι πολλοί αυτοί που έρχονται και σε ακούνε μόλις επιστρέψεις στο γκαράζ, παρά το ότι σήμερα ήταν δύσκολο να μιλήσουμε γιατί είχε πάρα πολύ αέρα», είπε ο Bagnaia.

«Ήταν μία περίπλοκη ημέρα. Άλλωστε δεν είναι εύκολο να επιστρέφεις στη σέλα μετά από τρεις μήνες. Δεν είναι εύκολο να πω κάτι παραπάνω, αλλά κάθε φορά που πίεζα ένιωθα καλά, ειδικά στα φρένα και στις εισόδους των στροφών. Άλλωστε η μοτοσυκλέτα δεν έχει αλλάξει πολύ από πέρυσι λόγω κανονισμών». Ακόμα και ο Miller, ο οποίος συνήθως αστειεύεται, αυτή τη φορά ήταν ενθουσιασμένος που μπήκε στο box της νέας του ομάδας! «Όταν κάθισα στη θέση μου για πρώτη φορά, ήμουν λίγο νευρικός. Σχεδόν ντρεπόμουν!» αποκάλυψε ο Αυστραλός. «Εδώ έχουμε πολλούς ανθρώπους και είναι όλοι επαγγελματίες. «Σήμερα ήταν σημαντικό για να συνηθίσω τη νέα μου ομάδα και τη μοτοσυκλέτα. Μπορώ να πω ότι τη νύχτα θα κοιμηθώ ήρεμα. Ήταν ένα θετικό τεστ. Δεν κυνήγησα το χρόνο, άλλωστε δεν είχε νόημα με αυτόν τον αέρα. Έριξα το βάρος μου μόνο στο ρυθμό».