Μετά από μόλις δύο Grand Prix, μπορεί να μην γνωρίζουμε ποιος θα κερδίσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αναβατών, αλλά ήδη φαίνεται πολύ δύσκολο για κάποιον άλλο να διεκδικήσει το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Κατασκευαστών πέρα από τη Ducati. Η τρέχουσα κατάσταση στη βαθμολογία προσφέρει μια ξεκάθαρη εικόνα, με τον κατασκευαστή από το Borgo Panigale να έχει πάρει 71 από τους 74 διαθέσιμους βαθμούς και να έχει σχεδόν τους διπλάσιους βαθμούς από τη δεύτερη KTM με 38. Στη συνέχεια ακολουθεί η Aprilia (32), η Yamaha (27) και η Honda (20).

Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, γιατί υπήρξε τουλάχιστον μια Desmosedici στην πρώτη σειρά για τα τελευταία 42 Grand Prix (από τη Valencia το 2020) και στο βάθρο για 28. Αυτοί οι αριθμοί συνοψίζουν τέλεια την κυριαρχία των κόκκινων που μονοπωλούν το MotoGP για κάποια χρόνια, με το κερασάκι στην τούρτα να είναι το Πρωτάθλημα Αναβατών του Bagnaia πέρυσι.

"Είναι εύκολο με 8 μοτοσυκλέτες", ακούμε συχνά πυκνά, αλλά δεν μπορεί να φταίει η Ducati που προμηθεύει με μοτοσυκλέτες περισσότερο από το ένα τρίτο των αναβατών στο grid. Ακόμη και η ανώτατη διοίκηση των κόκκινων γνωρίζει ότι πρόκειται για μια ανωμαλία, αλλά αν αυτό συνέβη είναι επειδή οι άλλοι κατασκευαστές δεν ήθελαν ή δεν μπορούσαν να προμηθεύσουν με δικές τους μοτοσυκλέτες τις δορυφορικές ομάδες. Χωρίς να ξεχνάμε ότι η ποσότητα δεν είναι απαραίτητα συνώνυμη με την ποιότητα (χαρακτηριστικό παράδειγμα το 2005, όπου 7 Ηonda στο grid δεν κατάφεραν να πάρουν το Πρωτάθλημα Κατασκευαστών από τη Yamaha, χάρη στις επιδόσεις του Valentino Rossi).

Ακριβώς από αυτή την άποψη, η Ducati έχει κάνει τη διαφορά. Το να έχεις 8 Desmosedici στην πίστα (16 στα pits) σημαίνει μεγάλη δέσμευση. Σίγουρα σημαίνει τεράστιο πλήθος χρήσιμων δεδομένων για την ανάπτυξη και τη διεξαγωγή διαφόρων δοκιμών κατά τη διάρκεια των Σαββατοκύριακων των αγώνων, αλλά και μια σημαντική υλικοτεχνική δέσμευση. Για να μην αναφέρουμε ότι είναι επίσης απαραίτητο να προμηθεύονται ανταγωνιστικές μοτοσυκλέτες σε «ιδιώτες». Αυτό ακριβώς έκανε η Ducati.

Πέρυσι ο Bastianini κέρδισε 4 αγώνες με την 'παλιά' GP21, την Κυριακή στην Αργεντινή υπήρχαν τρεις GP22 στο βάθρο. Όλα δείχνουν ότι η Ducati έχει γερές βάσεις και ότι οι μοτοσυκλέτες από την προηγούμενη χρονιά είναι ένα απαγορευμένο όνειρο ακόμα και για τους εργοστασιακούς αναβάτες των άλλων εταιρειών. Κάτω από την προσεκτική ματιά του Gigi Dall'Igna και των μηχανικών του, αυτός ο τρελός ταύρος που γνωρίσαμε την εποχή του Capirossi και του Stoner έγινε ήμερος, χωρίς να χάσει την ορμή του.

Ρωτήστε τον Alex Marquez, έναν αναβάτη που φαινόταν προορισμένος για μια πρόωρη αποχώρηση από τα MotoGP και που ήταν στην pole position και στο βάθρο μετά από μόλις δύο Grand Prix με τους κόκκινους. Εκτός από τον Fabio Di Giannantonio (που βέβαια πήρε μια pole position πέρυσι) 7 από τους 8 αναβάτες κατάφεραν να ανέβουν στο βάθρο με την Desmosedici (ο Μarini ήταν ο τελευταίος εξ αυτών, στον αγώνα Sprint του Σαββάτου). Ακόμη και οι rookies τα πάνε καλά, όπως απέδειξαν ο Bastianini και μετά ο Bezzecchi στις πρώτες τους σεζόν.

Και τώρα ερχόμαστε στο θέμα των αναβατών, εξίσου σημαντικό. Ίσως αφού "κάηκαν" με τον Jorge Lorenzo (πολλά λεφτά και λίγα αποτελέσματα), η πολιτική της Ducati έχει αλλάξει. Αντί να αναζητήσει ένα αστέρι στον σημερινό σχηματισμό των MotoGP, αποφάσισε να επενδύσει σε νεαρούς αναβάτες. Μικρά έξοδα και πολλές επιδόσεις με τους Bagnaia και Bastianini ως τα καλύτερα παραδείγματα (αλλά ισχύει και για τον Bezzecchi, έστω και αν το συμβόλαιό του είναι με την ομάδα και όχι με τον κατασκευαστή), χωρίς να ξεχνάμε τον Martin και τον Marini.

Την εποχή του Dovizioso, η κατάσταση ήταν είτε βάθρο είτε καταστροφή (με κάποιες εξαιρέσεις στον κανόνα), τώρα ακόμα και σε μια κακή μέρα για τον Pecco υπάρχουν εκείνοι οι αναβάτες που είναι έτοιμοι να πάρουν τη θέση του. Τόσο πολύ που οι βασικοί αντίπαλοι του Παγκόσμιου Πρωταθλητή του 2022 προέρχονται από το «εσωτερικό».

Τα πρώτα χρόνια της Ducati στα MotoGP, η πιο συχνή παρομοίωση ήταν αυτή του Δαυίδ εναντίον του Γολιάθ. Τα πράγματα τώρα φαίνεται να έχουν αλλάξει, με τους Ιάπωνες γίγαντες να μένουν πίσω και τους Κόκκινους να έχουν μεγαλώσει στο μέγεθος ενός μεγαθήριου. Ένας νέος κύκλος έχει ήδη ξεκινήσει εδώ και κάποια χρόνια, και τώρα βλέπουμε τα αποτελέσματα