Του Νεκτάριου Διατσίδη

Ο Fabio Quartararo ισχυρίζεται ότι «η αεροδυναμική είναι ένα βήμα μπροστά, αλλά η βασική προτεραιότητα παραμένει ο κινητήρας». 

Ο Γάλλος τερμάτισε 15ος στον Αγώνα του Σαββατοκύριακου. Δοκίμασε ένα νέο φέρινγκ και τα αποτελέσματα φάνηκαν ενθαρρυντικά. «Η μόνη μοτοσυκλέτα που προσπέρασα ήταν του Franco, γιατί έχουμε την ίδια», είπε.

Το Σαββατοκύριακο στο Silverstone είχε ξεκινήσει με τον χειρότερο δυνατό τρόπο για τον Fabio, καθώς έμεινε εκτός από τις δεύτερες Κατατακτήριες. Ωστόσο, έφτασε στη 15η θέση που, εκτός του φέρινγκ που έσπασε, έδωσε λίγη αισιοδοξία στην Yamaha. Η επιθυμία να αγωνιστεί στο ίδιο επίπεδο με τους ανταγωνιστές του είναι πιο ζωντανή από ποτέ και τα αποτελέσματα φαίνονται ενθαρρυντικά.

«Ήταν ένας καλός αγώνας, ειδικά σε σύγκριση με χθες - ξεκινά ο Γάλλος - δοκιμάζοντας ένα νέο φέρινγκ, ένα νέο πιρούνι και μια διαφορετική ρύθμιση στην πίσω ανάρτηση. Έτρεξα με μία μοτοσυκλέτα που δεν είχα δοκιμάσει ποτέ και είπαμε ότι πρέπει να τη δοκιμάσουμε. Αυτό ήταν ένα τέλειο σιρκουί για να δοκιμάσω κάτι τέτοιο με ένα καινούργιο φέρινγκ, γιατί υπάρχουν πολλές αλλαγές κατεύθυνσης. Όσο για την αποφυγή της ανύψωσης του εμπρός τροχού, δεν υπήρχαν οι συνθήκες για τέτοιου είδους επιτάχυνση, αλλά νομίζω ότι θα μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο για την Αυστρία. Στους πρώτους έξι ή επτά γύρους όλα πήγαν καλά, μετά έγινε αυτό που έγινε. Ήταν δύσκολο γιατί ήταν απογοητευτικό να μην μπορώ να προσπεράσω κάποιον, αλλά ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσα να κάνω».

Φαίνεται τώρα ότι ο δρόμος που επιλέχθηκε είναι στην ανάπτυξη για το 2024.

«Μόλις βγήκα από τη σύσκεψη που είχαμε και δουλεύουμε πάνω σε αυτό. Αυτό που είναι ξεκάθαρο σε όλους είναι ότι η απόλυτη προτεραιότητα παραμένει ο κινητήρας. Κάποιοι πιστεύουν ότι η ταχύτητά μας δεν είναι τόσο διαφορετική από τους αντιπάλους μας, αλλά σήμερα η κατάσταση ήταν αρκετά ξεκάθαρη. Με την αεροδυναμική, η διαφορά είναι τεράστια. Ο κινητήρας είναι η βάση για όλη τη σεζόν, μετά μπορείς να δουλέψεις και να προσθέσεις την αεροδυναμική, το πλαίσιο, τις εξατμίσεις ...αλλά είναι η βάση που μετράει περισσότερο από όλα».

Τι περιμένετε από τους επόμενους αγώνες;

«Είμαι αισιόδοξος, ξέρω ότι έχουμε όρια, αλλά ξέρω και ποιο είναι το πρόβλημα. Θα δώσω το 100% για να συνεχίσω να εργάζομαι και στην ανάπτυξη, αλλά στο σημερινό επίπεδο ο μόνος που μπόρεσα να περάσω σήμερα ήταν ο Morbidelli, γιατί έχουμε την ίδια μοτοσυκλέτα. Με τους αντιπάλους, μόλις τους φτάνω στο φρενάρισμα, ξεκινούν ξανά να απομακρύνονται στην επιτάχυνση και δεν υπάρχει ποτέ πραγματική ευκαιρία για προσπέραση».

Σύμφωνα με τα παραπάνω λεγόμενα του Quartararo η Yamaha έχει επικεντρωθεί στην εξέλιξη του κινητήρα της και αφήνει σε δεύτερη φάση την εξέλιξη της αεροδυναμικής, με τον Γάλλο να θέλει έναν δυνατό κινητήρα για να μπορεί να προσπεράσει τους αντιπάλους του χωρίς να επιθυμεί να τοποθετηθούν παραπάνω φτερά γιατί θα χάνουν ακόμη περισσότερο σε τελική, άρα πρώτα ένα δυνατό μοτέρ και μετά τα υπόλοιπα!

Όμως οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές πιστεύουν ότι η αγωνιστική μοτοσυκλέτα πρέπει να σχεδιάζεται συνολικά και τα τελευταία χρόνια με προτεραιότητα στην αεροδυναμική! 

Άραγε ο Quartararo έχει δίκιο; Η απάντηση με τη διαφορετική αυτή προσέγγιση του Quartararo δείχνει να μην έχει τόσο πρακτική εφαρμογή, καθώς με την προσέγγιση των Ευρωπαίων κατασκευαστών τα αποτελέσματα στην πράξη είναι άριστα και η αεροδυναμική «δουλεύει» όπως και αρκετά χρόνια τώρα στον χώρο της F1!

Από το ξεκίνημα του 2023 ιδιαιτέρως έχουν γίνει πολλές αναφορές για την εξέλιξη της αεροδυναμικής με παρόμοιο τρόπο όπως στην F1, με σχεδιασμό των πλευρικών τμημάτων του φέρινγκ ώστε να έχουν τη χρήση του διαχύτη με παραγωγή κάθετης δύναμης στις στροφές από το πλησίασμα στην άσφαλτο. Για να το εξηγήσουμε καλύτερα, το πλαϊνό τμήμα του φέρινγκ, κατά το πλάγιασμα της μοτοσυκλέτας και την επιτάχυνση της ροής του αέρα ανάμεσα σε αυτό και την επιφάνεια της ασφάλτου, δημιουργηθεί υποπίεση. Αυτή η εξέλιξη αποδίδει και μάλιστα δεν προσθέτει επιπλέον αεροδυναμική αντίσταση στην ευθεία όπου τα τμήματα αυτά απέχουν πολύ από την άσφαλτο. 

Στο χώρο της F1 έχει τόσο μεγάλη επίδραση στο «κράτημα» λόγω των συγκριτικά μεγάλων επιφανειών των μακριών σε μήκος μονοθεσίων, αλλά και των μεγάλων επιφανειών επαφής των ελαστικών τους, με τα πρώτα αποτελέσματα και στο MotoGP με την πολύ μικρότερη επιφάνεια επαφής κυρίως των ελαστικών να είναι τουλάχιστον «ορατά».

Με την εξέλιξη των αεροδυναμικών βοηθημάτων στο MotoGP το όφελος στο κράτημα στις στροφές αλλά και η μείωση της αεροδυναμικής αντίστασης θα φτάνουν συνεχώς σε καλύτερο επίπεδο. Είναι αυτονόητο ότι θα μείνει πίσω η εξέλιξη αν καταργηθούν όλα τα βοηθήματα που δεν έχουν έτσι και αλλιώς ιδιαίτερες αεροδυναμικές αντιστάσεις, προς όφελος μιας μικρής βοήθειας στην ευθεία όταν ο κινητήρας δεν είναι τόσο δυνατός. Η εξέλιξη της αεροδυναμικής απόδοσης είναι ήδη πολύ σημαντικός παράγοντας και θα φτάσει σε επίπεδα τέτοια που θα ευνοούν τη μοτοσυκλέτα πολύ περισσότερο στις στροφές με τις αντιστάσεις στην ευθεία να παραμένουν μικρές. 

Ο κατασκευαστής που θα εστιάσει την Έρευνα και την Εξέλιξη περισσότερο στον κινητήρα και λιγότερο στην αεροδυναμική θα μείνει πίσω στην τόσο σημαντική αυτή διαφοροποίηση των δυνάμεων κάτω από τις οποίες «στρίβει» μία μοτοσυκλέτα, με αποτέλεσμα να μην έχει μετά το χρόνο να φτάσει τους υπόλοιπους. 

Ο Quartararo  βλέπει από την πλευρά του ότι είναι ο κινητήρας το πρόβλημα και μετά θα λυθούν και τα υπόλοιπα, αλλά μακροπρόθεσμα δεν θα αρκεί η αεροδυναμική απόδοση που θα έχει μείνει πίσω. Η εξίσωση είναι λυμένη και οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές έχουν πετύχει την χρυσή τομή εκ του αποτελέσματος, βάζοντας τις σωστές προτεραιότητες σε κάθε τομέα. Μένει να δούμε αν η άποψη του Quartararo για έναν δυνατό κινητήρα θα τον ευνοήσει καθώς η Yamaha ίσως ετοιμάζεται να φτιάξει έναν, αλλά αν δεν προλάβει και την αεροδυναμική εξέλιξη θα είναι δύσκολο ένα καλό αποτέλεσμα.      

Έτσι μπαίνει το ερώτημα: πως θα εξελιχθούν στο μέλλον οι μοτοσυκλέτες του MotoGP και πώς οι αναβάτες θα αντιληφθούν τις αλλαγές αυτές;