O Pedro Acosta είναι πλέον και επίσημα Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Moto2, μετά τον 18o αγώνα της χρονιάς, στη Sepang της Μαλαισίας. 

Όταν έσβησαν τα φώτα της εκκίνησης, ο κάτοχος της Pole Position, Fermin Aldeguer, ξεκίνησε δυναμικά, αλλά ήταν ο Manuel Gonzalez που μπήκε από την εσωτερική στην πρώτη στροφή. Οι δύο αναβάτες ήρθαν σε επαφή, που χαρακτηρίστηκε αγωνιστικό περιστατικό, με αποτέλεσμα την πτώση του Gonzalez. Ευτυχώς οι αναβάτες που ερχόντουσαν πιο πίσω κατάφεραν να αποφύγουν τον ίδιο και τη μοτοσυκλέτα του, όμως αυτό ανάγκασε τον Tony Arbolino - που έπρεπε οπωσδήποτε να τερματίσει στο βάθρο για να στείλει το Πρωτάθλημα στο Qatar - να κόψει και να χάσει κάποιες θέσεις. 

Ο Αldeguer άρχισε αμέσως να ανοίγει διαφορά από τον Pedro Acosta που βρισκόταν στη δεύτερη θέση και τον Marcos Ramirez στην τρίτη. 

Τα πράγματα θα γινόντουσαν χειρότερα για τον Tony Arbolino, καθώς προσπαθώντας να περάσει τον Ai Ogura θα έβρισκε με τον πίσω τροχό του και στη συνέχεια θα ακουμπούσε με τη μοτοσυκλέτα του Canet (ο οποίος είχε εκτίσει ποινή μεγάλου γύρου) και θα έμπαινε και πάλι στον αγώνα όντας εκτός βαθμών. 

Μπροστά ο Aldeguer είχε απίστευρό ρυθμό, ανέβαζε συνεχώς τη διαφορά και κατάφερε με άνεση να περάσει τη γραμμή του τερματισμού στην πρώτη θέση, για να πάρει τη δεύτερη συνεχόμενή του νίκη και την τρίτη της καριέρας του. Ο Pedro Acosta έκανε έναν μοναχικό αγώνα στη δεύτερη θέση και στέφθηκε και επίσημα Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Moto2 με 2 αγώνες να απομένουν!

Η μάχη για την τρίτη θέση έφτασε μέχρι το τέλος, καθώς ενώ φαινόταν ότι ο Ramirez θα κατακτούσε άνετα το παρθενικό του βάθρο στη Moto2, ο Ai Ogura είχε για άλλη μια φορά τρομερό ρυθμό στο δεύτερο μισό του αγώνα και έφτασε ακριβώς πίσω από τον Ισπανό της American Racing. Όμως ο Ramirez κατάφερε να αμυνθεί και να κατακτήσει τελικά την τρίτη θέση, αφήνοντας τον Οgura τέταρτο. Την πεντάδα συμπλήρωσε ο Jake Dixon. 

O Somkiat Chantra τερμάτισε στην 6η θέση, μπροστά από τον Sam Lowes και τον Joe Roberts, ενώ οι Albert Arenas και Tony Arbolino έκλεισαν τη δεκάδα. 

Ο Arbolino έκανε έναν ηρωικό αγώνα και ξαναπήρε πολλές θέσεις, περνώντας στο τέλος τον Barry Baltus, και έτσι έχασε το Πρωτάθλημα έχοντας πραγματικά δώσει το 110% στον τελευταίο αγώνα.