Ένα δραματικό φινάλε για το #PECCOvsMARTIN με το να ολοκληρώνεται με κάποια ιστορία που έχει δημιουργηθεί για τον Bagnaia καθώς ο επικεφαλής Πρωταθλητής υπερασπίζεται το #1.

Ο Francesco Bagnaia (Ducati Lenovo Team) είναι ο Παγκόσμιος Πρωταθλητής MotoGP™ του 2023! Έχοντας γίνει ο πρώτος αναβάτης που υπερασπίστηκε επιτυχώς το νούμερο 1 μετά τον Mick Doohan, ο Bagnaia έγινε επίσης ο πρώτος αναβάτης που κατακτά στη σειρά το Πρωτάθλημα πρώτης κατηγορίας από τον Marc Marquez το 2019. Και το ολοκλήρωσε με στυλ, παίρνοντας την έβδομη νίκη του και το 15ο βάθρο της σεζόν στη Βαλένθια, καθώς δραματικά εξελίχθηκε ο αγώνας για τον μοναδικό του αντίπαλο για τον Τίτλο, Jorge Martin (Prima Pramac Racing).

Γεννημένος στο Τορίνο, ο Bagnaia είχε επιτυχία για πρώτη φορά στα MiniMoto προτού η καριέρα του ανέβει στη διεθνή σκηνή το 2011, αγωνιζόμενος σε αυτό που τότε ήταν γνωστό ως CEV (Ισπανικό Πρωτάθλημα) με 125. Ανέβηκε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Moto3™ για το 2013, προτού ενταχθεί στην VR46 Riders Academy και μετακινηθεί στην SKY VR46 την επόμενη σεζόν. Το 2015 μετακινήθηκε στην ομάδα Aspar και έτρεξε με μία Mahindra, συνεργαζόμενος με κανέναν άλλον από τον Jorge Martin τόσο εκείνη τη σεζόν όσο και την επόμενη χρονιά. Ο Pecco πήρε τις πρώτες νίκες του, και της Mahindra στο Grand Prix το 2016 – κερδίζοντας του ένα στοίχημα με την ομάδα που του έδωσε την ευκαιρία να οδηγήσει τη μοτοσυκλέτα του MotoGP™ και στο τεστ της Βαλένθια εκείνεης της χρονιάς.

Το 2017 είχε μια νέα πρόκληση: την Moto2™ και την επιστροφή του στην Sky Racing Team VR46. Πήρε πολλά βάθρα και ονομάστηκε Rookie of the Year, θέτοντας τα τέλεια θεμέλια για μια διεκδίκηση του Τίτλου την επόμενη σεζόν. Η φόρμα του ήταν επιβλητική και ολοκλήρωσε τον πρώτο του Τίτλο στην Sepang για να γίνει Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Moto2™ το 2018. Από εκεί μετακόμισε στο MotoGP™ με την Pramac και με αρκετή ταχύτητα στις δοκιμές, αποδείχτηκε πιο σκληρός ως πρωτάρης και τερμάτισε με τον καλύτερο τρόπο τέταρτος στο Phillip Island. Το 2020 ανέβηκε στο βάθρο της πρώτης κατηγορίας στο Misano, πριν μετακομίσει στην εργοστασιακή ομάδα της Ducati για το 2021.

Τότε άρχισε πραγματικά η άνοδός του. Τρία βάθρα και μία pole position στους πρώτους τέσσερις Γύρους ήταν ένα καλό ξεκίνημα, και στην κρίσιμη ώρα ήταν ο τελευταίος εναπομείνας ισχυρός αντίπαλος του Fabio Quartararo (Monster Energy Yamaha MotoGP™) μετά από μια φόρτιση στα τέλη της σεζόν. Απίστευτα, η πρώτη του νίκη ήταν μια μονομαχία με τον Marc Marquez (Repsol Honda Team) στην Aragon και η δεύτερη νίκη του ήρθε μόλις μια εβδομάδα αργότερα στο Misano. Έκλεισε επίσης τη χρονιά με νίκη, αλλά ο Quartararo πήρε το Πρωτάθλημα και ο κόσμος περίμενε έναν επαναληπτικό αγώνα το 2022. Τελικά, αυτό πήραμε. Αλλά ήταν μια σεζόν δύσκολη και για τους δύο, πρώτα για τον Bagnaia και μετά για τον Quartararo. Ωστόσο, φτάνοντας στον τελευταίο Γύρο στη Βαλένθια, ο Ιταλός ενώ είχε έλλειμμα 91 βαθμών το καλοκαίρι, έφτασε να οδηγήσει το Πρωτάθλημα με 23 βαθμούς, καθιστώντας το τη μεγαλύτερη πιθανή επιστροφή στην ιστορία. Και σίγουρα, πήρε την ένατη θέση στον Αγώνα, αρκετά καλή θέση για να εξασφαλίσει το Πρωτάθλημα, και πανηγύρισε το πρώτο του Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP™ καθώς ο Quartararo πάλεψε μέχρι το τέλος, αλλά δεν μπορούσε να απειλήσει αρκετά για τη νίκη.

Το 2023 ξεκίνησε με μια επικεφαλίδα να υπάρχει πριν γυρίσουν οι τροχοί: ο Bagnaia θα έτρεχε με το #1, ως ο πρώτος αναβάτης που το έκανε μετά τον Casey Stoner το 2012. Η χρονιά ξεκίνησε αρκετά καλά με μία πολύ καλή απόδοση στην έναρξη της σεζόν στην Πορτογαλία, με τον Pecco να κερδίζει και το πρώτο Tissot Sprint και των πρώτο Αγώνα GP της σεζόν. Αλλά μετά είχε ένα δύσκολο Σαββατοκύριακο στην Αργεντινή με μία 6^ηθέση στο Sprint και μία 16η στον Αγώνα μετά από ένα ατύχημα, κάτι που σήμαινε ότι ο Pecco έπρεπε να επιστρέψει στο Austin. Η επιστροφή έγινε το Σάββατο καθώς εξασφαλίστηκε μια δεύτερη νίκη στο Sprint, αλλά την Κυριακή ο Bagnaia έπεσε ενώ προηγείτο. Οι δύο μηδενικοί βαθμοί σε διαδοχικές Κυριακές ήταν ένα πρώιμο πλήγμα στην προσπάθεια του Ιταλού και της Ducati να προσπαθήσουν να διατηρήσουν τον Τίτλο.

Στην Χερέθ, ο Bagnaia απάντησε. Ένα διπλό βάθρο - συμπεριλαμβανομένης μιας εκπληκτικής νίκης της Κυριακής που συγκράτησε μια επίθεση της KTM. Αλλά καθώς έφτασε στο Λε Μαν, μια δόση κακής τύχης είχε μία άλλη Κυριακάτικη εγκατάλειψη καθώς συγκρούστηκαν οι Bagnaia και Maverick Viñales (Aprilia Racing). Ωστόσο, θα ακολουθούσε μια εκπληκτική σειρά Αγώνων καθώς ξεκίνησε ένα πολυσύχναστο ευρωπαϊκό σκέλος. Κάνοντας διπλή νίκη στην έδρα του στο Mugello αυτό λειτούργησε ως το εναρκτήριο κίνητρο, με την Γερμανία να μας προσφέρει μια εκπληκτική μάχη μεταξύ των δύο βασικών πρωταγωνιστών του Τίτλου. Ο Martin ξεπέρασε τον Bagnaia στο Sachsenring, αλλά ο Pecco θα κέρδιζε μια εβδομάδα αργότερα στο αγαπημένο του TT Circuit Assen. Σε εκείνο το στάδιο, ο Bagnaia – έχοντας μείνει πίσω στους τρεις πρώτους Αγώνες – είχε ένα αρκετά υγιές προβάδισμα 35 βαθμών στο Πρωτάθλημα που έφτανε προς τις καλοκαιρινές διακοπές.

Ένα τέταρτο διαδοχικό καλό αποτέλεσμα της Κυριακής σε μια συναρπαστική αναμέτρηση στο Silverstone έκανε το προβάδισμα του Τίτλου του να αυξάνεται στους 41 βαθμούς μετά το καλοκαίρι, προτού μία επιβλητική διπλή νίκη Sprint/Αγώνα στην Αυστρία ανεβάσει τη διαφορά στους 62 βαθμούς. Τότε ήρθε η ώρα να κατευθυνθούμε στην Βαρκελώνη.

Η 2^η θέση στο Sprint πίσω από τον εγχώριο ήρωα Aleix Espargaro (Aprilia Racing) βοήθησε να αυξηθεί το προβάδισμα του Bagnaia στην κορυφή του πίνακα του Πρωταθλήματος. Ο τελευταίος είχε αυτοπεποίθηση καθώς κατευθύνθηκε προς την Κυριακή και ξεκινώντας από την pole position, ο Bagnaia πέρασε μπροστά, αλλά το δράμα εκτυλίχθηκε μετά τη στροφή 1, καθώς ο Αγώνας του Bagnaia θα τελείωνε στην έξοδο της στροφής 2, όπου ευτυχώς, παρά το γεγονός ότι πάνω από το πόδι του πέρασε ο Brad Binder (Red Bull KTM Factory Racing), ο Pecco γλίτωσε από σοβαρό τραυματισμό. Αυτή ήταν μια ατυχία που άνοιξε το δρόμο στον Martin να αρχίσει να παίρνει πίσω βαθμούς στον αγώνα για τον Τίτλο…

Ξεκίνησε στο Misano. Η πίστα ενώ είναι κοντά στην περιοχή της Ακαδημίας VR46, επέτρεψε στον Martin να κερδίσει 37 βαθμούς με δύο βάθρα, βλέποντας ωστόσο το προβάδισμα του Bagnaia να μειώνεται στους 36 πριν από το τελευταίο σκέλος της σεζόν – οκτώ Αγώνες μέσα σε 10 εβδομάδες ξεκινώντας από την Ινδία.

Η πρώτη επίσκεψη του Bagnaia στο Buddh International Circuit ήταν πιο σκληρή, με ένα αδιανόητο σφάλμα βλέποντας το #1 να εγκαταλείπει την Κυριακή καθώς ο Martin τερμάτισε στη 2^η θέση για να υποστηρίξει τη νίκη του στο Sprint. Στη συνέχεια, στο Motegi ο Martin έκανε μια καθαρή σάρωση παρά την απίστευτα δυνατή βροχή και τον Bagnaia ακριβώς πίσω του την Κυριακή. Και έτσι, με κατεύθυνση προς την Ινδονησία, η διαφορά μεταξύ του Ιταλού και του Ισπανού ήταν μόλις τρεις βαθμοί.

Ωστόσο, το εκκρεμές γύρισε προς όφελος του Bagnaia στη Mandalika. Ο Martin έπεσε ενώ είχε το προβάδισμα την Κυριακή, καθώς ο Bagnaia άνοιξε το δρόμο του από την 13^η θέση στο grid, χωρίς να περάσει στις δεύτερες Κατατακτήριες, για να κερδίσει τον πρώτο του Κυριακάτικο Αγώνα μετά το GP της Αυστρίας. Ένα πολύ καλό αποτέλεσμα ακολούθησε και στην Αυστραλία. Ο Martin βρισκόταν στην πορεία για μια απρόσμενη νίκη στο Phillip Island, αλλά δύο αξέχαστοι τελευταίοι γύροι οδήγησαν τον Bagnaia να τερματίσει στην 2^η θέση – με τον Martin να μένει πίσω στην 5η καθώς η στρατηγική του να βάλει πίεση από νωρίς με ένα μαλακό ελαστικό δεν απέδωσε καρπούς.

Η Ταϊλάνδη άλλαξε την ορμή προς τη μωβ γωνία σε μια άλλη επική μονομαχία. Ο Bagnaia πήρε την 3^η θέση την Κυριακή πίσω από τον νικητή του Sprint και του Αγώνα Martin και τον αναβάτη της Red Bull KTM, Brad Binder, αλλά μια ποινή για τα όρια της πίστας για τον Νοτιοαφρικανό στη συνέχεια άφησε τον Pecco να προβιβαστεί στην 2^η θέση. Προχωρώντας στους τρεις τελευταίους Αγώνες της σεζόν, το προβάδισμα του Bagnaia ήταν 13 βαθμοί.

Ένα ταξίδι στη Μαλαισία ξεκίνησε τους τρεις Αγώνες που θα έκριναν τον Πρωταθλητή του 2023. Ο Martin κέρδισε τον Pecco στο Sprint στην Sepang αλλά ήταν η κόκκινη ομάδα ανταπέδωσε με τον Bagnaia να τερματίζει στην 3^η θέση και τον Martin στην ...μακρινή 4^η θέση. Το Κατάρ ήταν επόμενο. Ο Martin κέρδισε το Sprint με εξαιρετικό τρόπο και με τον Bagnaia να αγωνίζεται για μια 5^η θέση, η διαφορά βαθμών μειώθηκε στους επτά πριν από τον προτελευταίο Αγώνα Grand Prix της σεζόν. Τα δεδομένα άλλαξαν την Κυριακή όμως. Ο Bagnaia τερμάτισε στη 2^η θέση με τον Martin στη 10^η θέση μετά από έναν δύσκολο Αγώνα άμυνας και προχωρώντας στο φινάλε της σεζόν στην Βαλένθια, ο Bagnaia υπερασπιζόταν ένα προβάδισμα 21 βαθμών – στο γνώριμο έδαφος για τον νικητή του Τίτλου του 2022.

Το Σάββατο ήταν ένα τεταμένο Sprint με μια επίδειξη από τον Martin να συσσωρεύει την πίεση. Ο Ισπανός το κέρδισε καθώς ο Bagnaia πήρε μόνο την 5^η θέση, μειώνοντας τη διαφορά στους 14 βαθμούς ενόψει του τελευταίου Αγώνα της σεζόν.

Στα πρώτα στάδια του Αγώνα Grand Prix οι δύο διεκδικητές έφυγαν μαζί μπροστά, πριν συμβεί το δράμα για τον Martin καθώς στη στροφή 1, έχοντας βρεθεί ακριβώς πίσω από τον Pecco και αποφεύγοντάς τον τελευταία στιγμή, έχασε πολύτιμο χρόνο. Επέστρεψε στην πορεία του στην 8^η θέση και στη συνέχεια προσπάθησε να αντεπιτεθεί, αλλά δεν τα κατάφερε καθώς έπεσε αργότερα επάνω στον Marc Marquez. Μπροστά, ο Bagnaia είχε ακόμα τη δική του μάχη για να δώσει, παρά το γεγονός ότι έγινε Πρωταθλητής μετά την πτώση του Martin. Μετά από έναν τεταμένο τελευταίο γύρο, κατάφερε και κράτησε τον Fabio Di Giannantonio (Gresini Racing MotoGP™) στη γραμμή τερματισμού, υπογράφοντας τη σεζόν με μια νίκη και έγινε ο Πρωταθλητής της 75ης σεζόν των αγώνων. Συγχαρητήρια, Pecco!

#BACK2BACKgnaia ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ

Έχοντας στεφθεί Παγκόσμιος Πρωταθλητής MotoGP™ το 2022 και το 2023, ο Francesco Bagnaia γίνεται ο τρίτος αναβάτης που παίρνει συνεχόμενους τίτλους MotoGP™ από την εισαγωγή της κατηγορίας το 2002, μαζί με τον Valentino Rossi και τον Marc Marquez.

Ο Bagnaia είναι ο πρώτος αναβάτης που αγωνίζεται με επιτυχία και υπερασπίζεται το #1 στην κορυφαία κατηγορία μετά τον Mick Doohan το 1998.

Ο Bagnaia είναι ο πρώτος αναβάτης της Ducati που κατέκτησε περισσότερους από έναν Παγκόσμιους Τίτλους κορυφαίας κατηγορίας. Είναι επίσης ο τρίτος Ιταλός που οδηγεί Ιταλική μοτοσυκλέτα που κατακτά περισσότερους από έναν παγκόσμιους τίτλους πρώτης κατηγορίας μαζί με τους Giacomo Agostini (MV Agusta) και Umberto Masetti (Gilera).

Με 15 βάθρα το 2023, ο Bagnaia γίνεται ο αναβάτης της Ducati με τα περισσότερα βάθρα σε μία μόνο σεζόν, ξεπερνώντας τον Casey Stoner, ο οποίος κατείχε το προηγούμενο ρεκόρ των 14.

Ο Bagnaia γίνεται ο τέταρτος Ιταλός με περισσότερους από έναν Παγκόσμιους Τίτλους πρώτης κατηγορίας μαζί με τους Giacomo Agostini (8), Valentino Rossi (7) και Umberto Masetti (2).

Με 18 νίκες στην κορυφαία κατηγορία, όλες με την Ducati, ο Bagnaia βρίσκεται στη δεύτερη θέση στη λίστα των αναβατών της Ducati με τις περισσότερες νίκες στην κατηγορία πίσω από τον Casey Stoner (23).

Με 35 βάθρα κορυφαίας κατηγορίας μέχρι στιγμής, ο Bagnaia είναι ο τρίτος αναβάτης της Ducati με τα περισσότερα βάθρα στην κατηγορία πίσω από τον Casey Stoner (42) και τον Andrea Dovizioso (40).

Ο Bagnaia είναι ο πέμπτος αναβάτης που έχει κατακτήσει τον Τίτλο στο τέλος της χρονιάς κερδίζοντας τον εναρκτήριο Αγώνα Grand Prix από τότε που παρουσιάστηκε στο MotoGP™ το 2002 μαζί με τους Marc Marquez (2014), Jorge Lorenzo (2012), Casey Stoner (2007 και 2011) και Valentino Rossi από το 2002 έως το 2005

Αυτή τη σεζόν ο Bagnaia έχει σταθεί στο βάθρο του MotoGP™ περισσότερο από κάθε άλλο αναβάτη (15 φορές), συμπεριλαμβανομένων επτά νικών.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΤΟΥ

Πώς νιώθεις;

«Απίστευτα. Νιώθω πιο ευτυχισμένος από όσο έχω νιώσει ποτέ στη ζωή μου. Το θέμα είναι ότι είμαι χαρούμενος και επειδή κέρδισα τον Αγώνα. Με τις σημερινές συνθήκες η νίκη στον Αγώνα δεν σήμαινε τίποτα, αλλά είναι ένας στόχος που θέλω πάντα να κάνω. Θέλω να κερδίσω έναν τίτλο με μια νίκη, γι' αυτό είμαι χαρούμενος. Ήταν πολύ τρομακτικό εκεί έξω γιατί στους τελευταίους πέντε γύρους άρχισα να καταλαβαίνω να κρυώνει η μοτοσυκλέτα και φοβόμουν πολύ για το μπροστινό ελαστικό. Είμαι πολύ χαρούμενος αυτή τη στιγμή, δεν μπορώ να αναπνεύσω, δεν ήταν εύκολη μέρα γιατί ήμουν υπό αρκετή πίεση, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος»!

Συμφωνείτε ότι η υπεράσπιση ενός Τίτλου είναι πιο δύσκολη από την κατάκτηση ενός;

«Ήταν δύσκολο γιατί πέρυσι έφτασα εδώ και ήμουν υπό μεγαλύτερη πίεση από ότι φέτος. Τα κατάφερα πολύ καλά γιατί σκεφτόμουν μόνο τον Αγώνα και συνειδητοποίησα χθες ότι κάναμε λάθος επιλογή με το ελαστικό, αλλά προετοιμάστηκε για σήμερα με ένα μέσης γόμας. Αυτό με βοήθησε να καταλάβω τι ήταν η πτώση της απόδοσης του ελαστικού χθες και για μένα, ήταν χρήσιμο».

«Η Μπαρτσελόνα ήταν ένα σημείο καμπής, από τότε αρχίσαμε να αγωνιζόμαστε πολύ. Όχι στο Misano, εκεί το μεγάλο μου πρόβλημα ήταν να μπορώ να οδηγήσω τη μοτοσυκλέτα γιατί πονούσα πολύ με το πόδι μου. Μετά από εκείνη τη στιγμή άρχισα να δυσκολεύομαι λίγο με την ταχύτητά μου όσον αφορά τις Κατατακτήριες και όσον αφορά το Sprint. Στο δεύτερο μέρος της σεζόν πάντα δυσκολευόμουν στο Sprint. Δεν ήμουν τόσο γρήγορος όσο περίμενα. Δεν ήμουν τόσο γρήγορος όσο ήμουν την περασμένη σεζόν, οπότε του χρόνου σίγουρα θα πρέπει να βελτιωθώ, αλλά στους προηγούμενους Αγώνες έκανα ένα μεγάλο βήμα μπροστά, απλά ήμασταν λίγο άτυχοι. Είμαι πολύ περήφανος για την ομάδα μου και είμαι πολύ χαρούμενος για τις προσπάθειές τους γιατί πιστεύω ότι κάναμε καταπληκτική δουλειά. Και είμαι πολύ χαρούμενος και πολύ περήφανος για την οικογένειά μου και την κοπέλα μου, που πάντα με βοηθούσαν σε κάθε περίσταση και μου έδειξαν πόσο χαρούμενος μπορώ να είμαι».