Του Δημήτρη Διατσίδη

Γιορτινές μέρες και η γκρίνια δεν είναι ότι καλύτερο, αλλά όταν στη χώρα μας συμβαίνει κάτι πρωτόγνωρο για τα Ευρωπαϊκά δεδομένα και κάτι που δεν συναντάμε ούτε στις Ασιατικές χώρες, τουλάχιστον αυτές που επισκεπτόμαστε λόγω MotoGP, τότε πρέπει οι ευχές μας να συνοδεύονται και με μερικά στοιχεία που δείχνουν ότι αν μη τι άλλο ...είμαστε αστοιχείωτοι ως μοτοσυκλετιστές και φυσικά ως κοινωνία γενικότερα.

Σύμφωνα με στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής (ΕΛΣΤΑΤ), το 2022 σημειώθηκαν 10,487 οδικά τροχαία ατυχήματα με σωματικές βλάβες, παρουσιάζοντας αύξηση 0.3% σε σύγκριση με το 2021. Και όσο μετά τα δύο χρόνια 2020 και 2021 – όταν λόγω κορονοϊού η κίνηση στους δρόμους ήταν μειωμένη – αυξάνεται και πάλι η κυκλοφορία οχημάτων στους δρόμους, τόσο αυξάνονται και πάλι τα νούμερα των ατυχημάτων, των τραυματισμών και των θανάτων. Μάλιστα παρά το ότι τα πιο σύγχρονα οχήματα – αυτοκίνητα και μοτοσυκλέτες – είναι πιο ασφαλή, δεν φαίνεται να μπορούμε να μειώσουμε τις συνέπειες των τροχαίων ατυχημάτων. Βέβαια η χώρα μας έχει τον πιο γηρασμένο στόλο αυτοκινήτων στην Ευρώπη, αλλά και πάλι αυτό ευθύνεται σε ένα μικρό σχετικά ποσοστό των ατυχημάτων. Το κυριότερο είναι η ανυπαρξία οδηγικής παιδείας και τα πάρα πολλά λάθη των οδηγών στις κρίσιμες στιγμές του κάθε ατυχήματος.

Ένα από τα πιο μεγάλα λάθη ή μάλλον το μεγαλύτερο λάθος των οδηγών διτρόχων έρχεται από το μυαλό που κουβαλάει ο καθένας μας! Τα στοιχεία λένε ότι η Ελλάδα καταγράφει υψηλό ποσοστό θανάτων μοτοσυκλετιστών σε τροχαία δυστυχήματα, με το 38% των θανάτων να αφορά μοτοσυκλετιστές, έναντι 18% που είναι ο μέσος όρος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Υπερδιπλάσιοι θάνατοι και πολλαπλάσια οδύνη για τις οικογένειες που χάνουν τους δικούς τους ανθρώπους. Και βέβαια στη συντριπτική πλειοψηφία αυτών των θανατηφόρων ατυχημάτων ο μοτοσυκλετιστής δεν φορούσε κράνος, ή φορούσε και δεν το είχε δέσει με αποτέλεσμα να φύγει από το κεφάλι του ή φορούσε κράνος χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας.

Δεν μπορούμε να γράψουμε άλλα στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι η χρήση κράνους σώζει ζωές, δεν μπορούμε να καταλάβουμε το λόγο που φοράει κάποιος κράνος και δεν το δένει με το ειδικό λουράκι του, τη στιγμή που σε απότομο φρενάρισμα, λόγω αδράνειας θα φύγει από το κεφάλι του, δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι κάποιος θα φοράει κράνος χωρίς προδιαγραφές ασφαλείας. Στην Ινδία έχουμε συναντήσει οδηγούς που αγοράζουν τέτοια κράνη χωρίς προδιαγραφές από κιόσκια που στήνουν κάποιοι στην άκρη του δρόμου, καθώς η αστυνόμευση είναι τέτοια που σχεδόν κανείς – από τα εκατομμύρια μοτοσυκλετιστών – κυκλοφορεί άσκεπος.

Στην Ελλάδα όμως το πράγμα έχει ξεφύγει. Σχεδόν μηδενική αστυνόμευση, αφού τελικά αυτό χρειάζεται όταν κάποιος δεν μπορεί να υπακούει στη φωνή της λογικής που μιλά για την αναγκαιότητα του κράνους.

Βέβαια όλοι όσοι δεν φορούν κράνους θεωρούν ότι είναι απίθανο να συμβεί σε αυτούς κάποιο ατύχημα, αφού αυτοί είναι άτρωτοι. Στην επαρχία, αλλά και σε αρκετές πόλεις (εκτός της Αθήνας που τελευταία τα ποσοστά αυτών που φορούν κράνος έχουν αυξηθεί), πολλοί δεν φορούν κράνος επειδή ο κοινωνικός περίγυρος θα τους θεωρήσει “φοβισμένους φλώρους” ή και κάποιοι για να μην διαταράξουν την κόμμωσή τους!

Και καλά ο πολίτης δεν μπορεί να καταλάβει το αυτονόητο, η πολιτεία τι κάνει για αυτό το αυτονόητο;

Τίποτε είναι η απάντηση!

Πριν από λίγες ημέρες θυμήθηκε ο Πρωθυπουργός να κάνει δηλώσεις στο θέμα, με αφορμή το θάνατο ενός μοτοσυκλετιστή κοντά στο σπίτι του στην Κρήτη και αφού έγινε ντόρος με την πρωτοβουλία ενός βενζινάδικου στο να μην εφοδιάζει με βενζίνη τους άσκεπους μοτοσυκλετιστές.

Όμως και πάλι μείναμε στις δηλώσεις, καμία εντολή από το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για να εφαρμοστεί ο νόμος, που σαφώς υπάρχει, ότι δηλαδή απαγορεύεται η οδήγηση δικύκλου χωρίς κράνος.

Έτσι λοιπόν και πάλι επαφίεται στο ευχολόγιο του να μπει στο μυαλό κάθε μοτοσυκλετιστή ότι το κράνος είναι ΤΟ απαραίτητο αξεσουάρ και η προϋπόθεση για να οδηγήσει κανείς ή για να είναι συνεπιβάτης μοτοσυκλέτας.

Πρέπει να φοράμε κράνος προδιαγραφών πάντα, ακόμη κι αν πρόκειται να οδηγήσουμε ένα μικρό σκούτερ

Ελπίζω να ευοδοθεί η προσπάθεια των μαθητών του Λυκείου Φιλοθέης “ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΛΕΒΙΤΗΣ”, που έχουν την ιδέα μιας εικονικής επιχείρησης με τον τίτλο “Δ.Ε.Σ.” (Δρω, Ευαισθητοποιούμαι, Σκέφτομαι), η οποία θα σχεδιάσει και θα κατασκευάσει μια συσκευή η οποία να αναγνωρίζει ότι ο αναβάτης μιας μοτοσυκλέτας δεν φοράει κράνος και κατ' επέκταση να μην επιτρέπει την εκκίνηση της μοτοσυκλέτας!

Μια εξαιρετική ιδέα, ειδικά για τη χώρα μας και ελπίζουμε ότι αυτό το προϊόν της ιδέας των παιδιών (18 μαθητές και μαθήτριες της Α΄και Β΄τάξης του Λυκείου Φιλοθέης) θα τύχει αποδοχής από την αγορά και στην περίπτωση της κατασκευής του να γίνει υποχρεωτικό στη χρήση του, τουλάχιστον στις μοτοσυκλέτες που οδηγούνται από τους αρχάριους και νέους οδηγούς, με τύπο διπλώματος ΑΜ και Α1.

Με αυτές τις σκέψεις και με αυτά τα στοιχεία ας ευχηθούμε όλοι οι μοτοσυκλετιστές να έχουμε Καλά Χριστούγεννα και καλά μυαλά μέσα στα κράνη μας!