Ο αγώνας στην Βαρκελώνη φέτος με τους 6 πρώτους οδηγούς του MotoGP να παίρνουν από την αρχή μια θέση και να «γυρνούν» στην πίστα με τον ίδιο ακριβώς χρόνο, χωρίς τελικά να γίνει ούτε ένα προσπέρασμα, ήταν ίσως ο πιο βαρετός αγώνας των τελευταίων χρόνων. Ο συνεργάτης μας Mat Oxley βρέθηκε δίπλα στον πατέρα του Casey Stoner, του νικητή του αγώνα και του είπε χαρακτηριστικά: «Βαρετός αγώνας, Colin, τι λες;», για να πάρει την καταφατική απάντηση από τον χαρούμενο για τη νίκη του γιού του, αλλά και γνώστη που βλέπει και αυτήν την πλευρά, που μπορεί να επηρεάσει και τα συμβόλαια των οδηγών στο μέλλον. 

Τι είναι όμως αυτό που φέρνει τα MotoGP, ίσως πιο βαρετά και από την Formula 1, όπως παραδέχεται και ο Valentino Rossi;

«Μπορεί να γίνουμε όπως η F1 και μάλιστα όχι η φετινή που έχει πολλά προσπεράσματα, η F1 του παρελθόντος», είπε ο Ιταλός πολύ-πρωταθλητής σε συνέντευξη για την τηλεόραση του ΣΚΑΪ.

«Πριν από δέκα χρόνια, σε μια πίστα είχες τέσσερις ή πέντε στροφές, όπου μπορούσες να επιδιώξεις μια προσπέραση. Τώρα, τα αντίστοιχα σημεία είναι μόνο ένα ή δύο», συμπλήρωσε ο Rossi.

Η προσπάθεια μείωσης του κόστους για τα εργοστάσια και τις ομάδες, έφερε μια ομογενοποίηση των μοτοσυκλετών, η οποία είναι ο κύριος υπεύθυνος για την αγωνιστική βαρετή κατάσταση, ενώ ο αρχικός στόχος, πέρα από την οικονομία ήταν να υπάρχει περισσότερος συναγωνισμός, αφού οι μοτοσυκλέτες θα ήταν πιο κοντά, κάτι που συμβαίνει στα Superbike για παράδειγμα.

Ο κανονισμός του ενός κατασκευαστή ελαστικών αναγκάζει τους μηχανικούς να σχεδιάζουν παρόμοιες μοτοσυκλέτες, οι οποίες να ταιριάζουν σε συγκεκριμένες γόμες ελαστικών, όλες οι ομάδες χρησιμοποιούν αναρτήσεις της Öhlins και όλες πλην δύο, φρένα της Brembo. Την ίδια στιγμή, όλα τα εργοστάσια έχουν προηγμένα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, που κάνουν τα πράγματα ακόμη πιο όμοια.

«Η συνέπεια αυτής της ομογενοποίησης είναι μια σειρά εκκίνησης γεμάτη από μοτοσυκλέτες που λειτουργούν με παρόμοιο τρόπο: Έχουν παρόμοια απόδοση σε πέδηση, συμπεριφορά στην στροφή και στην έξοδό της. Κατά συνέπεια, οι αναβάτες χρησιμοποιούν παρόμοια σημεία φρεναρίσματος, ακολουθούν τις ίδιες αγωνιστικές γραμμές όταν στρίβουν και ανοίγουν το γκάζι στα ίδια σημεία», λέει ο Oxley και όλα αυτά ευθύνονται για τα δύσκολα προσπεράσματα.

Ο Colin Edwards λέει για το θέμα:

«Πριν τον κανονισμό για έναν αποκλειστικό κατασκευαστή ελαστικών, τα Michelin δούλευαν καλά σε κάποια σημεία και τα Bridgestone σε κάποια άλλα. Το προφίλ των Bridgestone ήταν πιο στρογγυλό, οπότε η μοτοσυκλέτα είχε βαρύτερη αίσθηση στα εσάκια, ενώ αντίθετα με τα Michelin η μοτοσυκλέτα ήταν ταχύτερη στην αλλαγή κατεύθυνσης. Αν χρησιμοποιούσες Michelin μπορούσες να περάσεις σχεδόν οποιονδήποτε αντίπαλό σου, που χρησιμοποιούσε Βridgestone, σε ένα εσάκι».

Ο Νicky Hayden με τη σειρά του λέει:

«Η βασική δυσκολία στα προσπεράσματα έγκειται στο ότι όλοι σχεδόν οι αναβάτες έχουν ίδια έξοδο από τη στροφή. Στο παρελθόν μπορούσες να δημιουργήσεις ένα πλεονέκτημα στην έξοδο, έτσι ώστε στο επόμενο σημείο φρεναρίσματος να μπορέσεις να πλησιάσεις τον προπορευόμενο και τελικά να τον προσπεράσεις».

Ο Valentino Rossi εξηγεί:

«Στο παρελθόν, ειδικά με τα 500άρια είχες 30 ή 40 μέτρα για να προσπεράσεις και η ταχύτητα εισόδου στη στροφή ήταν μικρότερη. Όλα εξελίσσονταν πιο αργά, οπότε υπήρχε περισσότερος χώρος και χρόνος για προσπέρασμα. Τώρα με τα 800άρια, τα Bridgestone και όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα ελέγχου, οι προσπεράσεις έχουν γίνει πολύ δύσκολες και ριψοκίνδυνες».

Βέβαια παρόλα αυτά ο Αγώνας στο Sachsenring ανέτρεψε όλα τα παραπάνω και με προσπεράσματα μεταξύ των 5 πρώτων οδηγών, σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, έδειξε ότι ακόμη και με αυτά τα δύσκολα δεδομένα, το MotoGP παραμένει το συναρπαστικότερο του μηχανοκίνητου κόσμου. Ελπίζουμε ότι η ευφυΐα των κορυφαίων οδηγών και η μαχητικότητά τους θα ξεπεράσουν το πρόβλημα, τουλάχιστον μέχρι το 2012, όταν τα χιλιάρια θα δώσουν νέο πνοή στην υπόθεση.