Η Kawasaki διάλεξε το Μονακό και τη γύρω περιοχή για την παρουσίαση σε ένα διήμερο τεστ της νέας Z800. Η Τeomoto, η Ελληνική αντιπροσωπεία ανέλαβε να μας φιλοξενήσει, αφού βέβαια η νέα Ζ είναι ένα σημαντικό μοντέλο και για τη δική μας αγορά. 

Το Νοέμβριο του 2003 παρουσιάστηκε η πρώτη Ζ750 και κυκλοφόρησε στους δρόμους την επόμενη χρονιά, για να ανανεωθεί το 2007 και τώρα για το 2013, η 3η γενιά φιλοδοξεί να συνεχίσει τη λαμπρή πορεία. Με μερίδιο Ευρωπαϊκής αγοράς στο 26.6% η Ζ750 κυριάρχησε, αφήνοντας 2η την Yamaha FZ8 με 19.7%, 3η την Honda Hornet με 19.4%, 4η την Suzuki GSR με 18.4% και 5η την Triumph Speed Triple με 15.8%, ενώ η Ducati Streetfighter στα 848cc δεν έχει προλάβει να δώσει στατιστικά στοιχεία στην κατηγορία των γυμνών μεσαίων μοντέλων.

Γράψαμε και χθες στις πρώτες εντυπώσεις από τη δοκιμή, ότι στην ανανέωση του πολύ καλού Ζ750, δόθηκε μεγάλη σημασία στο design κατά κύριο λόγο. Πιο μοντέρνες πινελιές, πιο επιθετικό σχήμα και λεπτομέρειες και η 800αρα κερδίζει τα βλέμματα.

Ο δεύτερος τομέας ήταν το πακέτο πλαίσιο – κινητήρας, που τώρα δίνει μια πιο κοντή μοτοσυκλέτα, με την ουρά πιο ψηλά και μια επιθετική στάση, με το κέντρο βάρους να μετακινείται ελάχιστα προς τα μπροστά, με κατέβασμα του μπροστινού μέρους, παρά το ότι το πλαίσιο διατηρήθηκε ίδιο με αυτό της 750, με διαφορές στην ακαμψία και τα δύο υποπλαίσια αλουμινίου που περιβάλλουν τον κινητήρα.

Το μεγάλωμα του κινητήρα στα 806 κυβικά, είναι το τρίτο σημείο που επιτεύχθηκε αυξάνοντας τη διάμετρο των κυλίνδρων από τα 68.4 στα 71 χιλιοστά. Έτσι τώρα από τα 806cc αποδίδονται 113 ίπποι, 7 περισσότεροι από το 750, ενώ αυξήθηκε και η ροπή από τα 78 στα 83Nm.

Με ένα άλλο τρικ η μικρή αυτή διαφορά σε νούμερα στη ροπή, γίνεται πολύ μεγαλύτερη στην πράξη, αφού o Yamamoto (project leader) αποφάσισε να κοντύνει τη σχέση της τελικής μετάδοσης, βάζοντας ένα μεγαλύτερο πίσω γρανάζι, από τα 43 στα 45 δόντια, κάτι που δίνει πιο δυνατή επιτάχυνση. Χρειάστηκε ένα λίγο πιο μακρύ ψαλίδι, αλλά αυτό βοήθησε με τη σειρά του στη σταθερότητα στα πολλά χιλιόμετρα.

Οι αναρτήσεις έρχονται από την Kayaba με πιρούνι 41χιλ με ρύθμιση προφόρτισης και επαναφοράς, ενώ το πίσω αμορτισέρ μετακινήθηκε λίγο προς τα αριστερά, ώστε να δώσει χώρο στις εξατμίσεις που βγαίνουν από δεξιά και να επιτευχθεί και μια ισορροπία στην κατανομή του βάρους.

Με την παραπάνω δύναμη, χρειάστηκαν και μεγαλύτερα φρένα που τώρα έφτασαν στα 310 χιλιοστά, από τα 300, ώστε να σταματούν σωστά τα 229 κιλά της Ζ800. Στη μοτοσυκλέτα που οδηγήσαμε χθες υπήρχε και ABS, ενώ σήμερα είχαμε τη στάνταρ έκδοση χωρίς ABS. Και στις δύο περιπτώσεις το φρενάρισμα ήταν πολύ καλό, χωρίς μάλιστα να καταφέρουμε να κάνουμε το σύστημα αντιμπλοκαρίσματος να δουλέψει, στην καλή άσφαλτο της περιοχής. Αυτό σημαίνει ότι είναι εκεί για να ενεργήσει μόνο όταν πραγματικά θα χρειαστεί, σε ένα φρενάρισμα πανικού ή στις περιπτώσεις της γλιστερής “ελληνικής” ασφάλτου ή βροχής.

Οι αναρτήσεις με τη σειρά τους περνούσαν άνετα τα σαμαράκια και μια μικρή ταλάντωση της μπροστινής ανάρτησης στο άφημα του φρένου στην είσοδο της στροφής, που αντιμετωπίσαμε χθες, διορθώθηκε σήμερα με μόλις δύο κλικ αργότερη επαναφορά! Οι τεχνικοί της Kawasaki μας εξήγησαν ότι η στάνταρ ρύθμιση είναι στο μέσο όρο των οδηγών και ότι από κει και πέρα ο καθένας προσαρμόζει την Ζ800 στο δικό του στυλ.

Στην εθνική οδό είδαμε περισσότερα από 200χλμ/ώρα στο GPS και το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τελικά εν κινήσει, είναι ότι ο ήχος του κινητήρα πάνω από τα 130χλμ/ώρα δυναμώνει αρκετά. Βέβαια πάνω από τα 160 ο ήχος του κινητήρα εξαφανίζεται, αφού οι αεροδυναμικοί θόρυβοι ακόμη και του καλύτερου κράνους, κυριαρχούν στα αυτιά σου.

Στο κομμάτι της διαδρομής με τις απανωτές στροφές η Ζ800 ήταν στο στοιχείο της!  

Ομοιογενής συμπεριφορά, σήμερα πολύ καλή και στην είσοδο της στροφής, ενώ στην έξοδο μπορεί να μην βάζει φωτιά στην άσφαλτο όπως μια γυμνή χιλιάρα, αλλά έχει θετικό τράβηγμα και δίνει καλή επιτάχυνση, ακόμη και αν αλλάζεις γρήγορα τις ταχύτητες και δεν αφήνεις τις στροφές να πλησιάσουν τις 10,000 όπου βρίσκεται η μέγιστη απόδοση.

Το ψηφιακό καντράν μας ξένισε με τον τρόπο που απεικονίζει τις στροφές, αλλά σε μια γυμνή μοτοσυκλέτα, με τον οδηγό αρκετά μπροστά, στην σπορ οδήγηση περισσότερο με το αυτί αλλάζεις ταχύτητα, παρά με το βλέμμα στο στροφόμετρο.

Τα Dunlop σε διαστάσεις 120/70-17 μπροστά και 180/55-17 πίσω, επίσης έδειξαν καλό χαρακτήρα, στην καλή άσφαλτο των δρόμων γύρω από το Μονακό, τη Νίκαια και τις Κάννες.

Το μόνο πρόβλημα που αντιμετωπίσαμε τελικά, είναι ότι το άνοιγμα του σταντ, όταν σταματάς, είναι κάπως δύσκολο, αφού το πόδι πρέπει να πάει αρκετά πίσω και πλάγια από τον μαρσπιέ για να βρει το σχετικό “δόντι”.

Το τέλος του διημέρου με την Kawasaki Ζ800 μας βρήκε στη γνωστή διαδρομή της Formula 1 στους δρόμους του Πριγκιπάτου, με μια γυμνή μοτοσυκλέτα έτοιμη να επιτεθεί και πάλι στην κατηγορία, με ωραίο δυναμικό στυλ και συνολικά βελτιωμένο πακέτο, σε σχέση με την προκάτοχο, που επίσης βρισκόταν στην κορυφή. Την περιμένουμε και στην Ελλάδα για τα περαιτέρω...

* Εξοπλισμός αναβάτη δοκιμής:

Κράνος SHOEI X-Spirit II Vermeulen, μπουφάν, παντελόνι cordura, γάντια, όλα IXS, μπότες αδιάβροχες SIDI.