Mission Winnow Moto X2 Experience

Συναρπαστική +οδήγηση 

Πάνω σε μια MotoGP μοτοσυκλέτα, κυριολεκτικά συν+οδηγούμε στην πίστα της Βαρκελώνης και ανακαλύπτουμε τις πραγματικές διαστάσεις της αγωνιστικής οδήγησης στο κορυφαίο επίπεδο!

Αναδημοσίευση από το περιοδικό MOTOGP WORLD: ημερομηνία εμπειρίας 17/06/2019

Κείμενο: Δημήτρης Διατσίδης

Φωτ.: Marc Robinot 

H ιδέα υπάρχει εδώ και πολλά χρόνια και είναι σχετικά απλή: μερικοί τυχεροί μπορούν να πάρουν μια πραγματική γεύση του τι εστί MotoGP μοτοσυκλέτα συνοδηγώντας με οδηγούς όπως ο Randy Mamola και ο δοκιμαστής της Ducati Franco Battaini, πάνω σε μια διθέσια Ducati Desmosedici GP με λάστιχα Michelin Power slick MotoGP! Γίνεται εδώ και χρόνια στη διάρκεια των διαλειμμάτων του αγωνιστικού προγράμματος ενός τριημέρου Grand Prix και την έχει καθιερώσει και υποστηρίξει η Philip Morris που είναι χορηγός της Ducati με το λογότυπο MissionWinnow, από φέτος.

Βέβαια είναι τρομερά δύσκολο να βρεθείς ανάμεσα στους λίγους προσκεκλημένους που σε κάθε Αγώνα γεύονται αυτήν την ξεχωριστή εμπειρία, που δεν μπορείς να πληρώσεις, γιατί απλά δεν πωλείται! Είναι ένα δώρο της εταιρίας σε κάποιους που θεωρεί σημαντικούς. Πέρυσι για παράδειγμα ήταν ο Keanu Reeves ανάμεσα στους τυχερούς, παρά το ότι είναι πάνω από 1.90μ σε ύψος, που είναι το όριο για τους υποψήφιους συνοδηγούς. Άλλες προδιαγραφές των συνοδηγών είναι να έχουν σωστή αρτηριακή πίεση, να μην είναι πάνω από 90 κιλά και να είναι από 18 έως 60 χρόνων.

Χρειάστηκε λοιπόν το πέρασμά μας από την Clinica Mobile για να πάρουμε το τελικό ΟΚ από τους γιατρούς και να βρεθούμε σε θέση να ζήσουμε αυτήν την εμπειρία που τελικά αποδείχθηκε πολύτιμη! 

Ο Randy Mamola και ο Franco Battaini μας εξήγησαν τις λεπτομέρειες της διθέσιας Desmosedici GP12 που στα 160 κιλά είναι 3 κιλά βαρύτερη από τις μονοθέσιες, με το επιπλέον βάρος να έρχεται από την επέκταση της σέλας, τα μαρσπιέ συνεπιβάτη και τις χειρολαβές που έχουν προστεθεί στο ρεζερβουάρ. 

Όταν όλα ήταν έτοιμα πήρα τη θέση μου στην μοτοσυκλέτα, αφού είχα παρακαλέσει τον φίλο μου Franco Battaini να μην με τρομάξει! Ξεκίνησε λοιπόν με σούζα, που κράτησε μέχρι τα 200χλμ/ώρα και την 4η ταχύτητα στο κιβώτιο για να συνεχίζει επιταχύνοντας μέχρι τα 270+ πριν αρχίσει το φρενάρισμα για την 1η δεξιά στροφή της πίστας της Βαρκελώνης, αρκετά μέτρα μετά από το σημείο που περίμενα. Το φοβερό όμως δεν ήταν αυτό, ούτε η εκπληκτική δύναμη επιβράδυνσης των carbon φρένων, αλλά το πόσο δυνατά συνέχισε να φρενάρει πλαγιασμένος υπό τρομερή κλίση και μέχρι το μέσον της στροφής! “Πάει πέσαμε τώρα”, πρόλαβα να σκεφτώ αλλά ήδη η στροφή ήταν παρελθόν η 2η αριστερή πέρασε σε χρόνο dt και η δεξιά παρατεταμένη ανηφορική έφευγε κάτω από τα γόνατά μας με εκρηκτική επιτάχυνση και το πίσω λάστιχο να ντριφτάρει ελαφρά, αφού στις μοτοσυκλέτες του Χ2 δεν υπάρχουν ηλεκτρονικά!!!

Στην 4, την δεξιά σχετικά κλειστή στροφή φτάσαμε με αρκετά πάνω από 200χλμ/ώρα για να ακολουθήσει ένα ακόμη εξωφρενικό φρενάρισμα, με τον πίσω τροχό να σηκώνεται στο αέρα, το μπροστινό μέρος να είναι υπό κλίση σημαδεύοντας την είσοδο της στροφής και τον Franco ατάραχο να οδηγεί σαν να μην συμβαίνει τίποτε!

Αυτό ήταν, το πήρα απόφαση ότι οι σφυγμοί θα είναι στο όριο και από την επόμενη 5η στροφή, την περίφημη κλειστή κατηφορική αριστερή της πίστας, με το ψηλό κερμπ της εσωτερικής, άρχισα να χρησιμοποιώ τις χειρολαβές σαν τιμόνι, να βγάζω το σώμα μου και εγώ στο εσωτερικό της στροφής και να ξύνω τις πλαστικές γλίστρες της φόρμας μου στην άσφαλτο και το κερμπ.

Ο φόβος έγινε απόλαυση και συνεχίσαμε έτσι σε όλη την πίστα, στα φρένα της 10 της αριστερής όπου δύο μέρες αργότερα ο Lorenzo παρέσυρε 3 ακόμη οδηγούς σε πτώση, με αποκορύφωμα την τελευταία δεξιά στροφή της πίστας που βγάζει στην ευθεία εκκίνησης τερματισμού, όπου το πλάγιασμα ήταν ακόμη μεγαλύτερο και τα γόνατα σέρνονταν στην άσφαλτο σε όλη τη διάρκεια του στριψίματος.

Ο Battaini κρατούσε για αποχαιρετισμό ένα μεγαλοπρεπές endo και σε μένα έμεινε ένα τεράστιο χαμόγελο για την τρομερή και εκπληκτική η εμπειρία του να +οδηγείς μια μοτοσυκλέτα MotoGP με λάστιχα MotoGP! 

Παρά το ότι έχω οδηγήσει από το 2004 έως το 2007 δώδεκα διαφορετικές MotoGP μοτοσυκλέτες, όλες με carbon φρένα, η εμπειρία της Χ2 ήταν μοναδική, καθώς τότε δεν τόλμησα να πιέσω τα εκπληκτικά αυτά φρένα, με τον τρόπο που τα πίεσε τώρα ένας οδηγός MotoGP. Τώρα κατάλαβα το πόσο τεράστιες είναι οι δυνάμεις που εξασκούνται στη μοτοσυκλέτα και κατ' επέκταση στα χέρια και το σώμα του οδηγού σε κάθε ένα τέτοιο φρενάρισμα και τώρα συνειδητοποίησα το πόσο εξαιρετικά γυμνασμένος πρέπει να είναι ένας οδηγός για να αντέχει αυτές τις δυνάμεις για 30 γύρους επί 10 σημεία φρεναρίσματος ανά γύρο, σε κάθε πίστα! Για να μην μιλήσουμε για τις αλλαγές κατεύθυνσης, την ενέργεια που χρειάζεται για τα προσπεράσματα κ.λπ. 

Ευχαριστώ την MissionWinnow για την ευκαιρία αυτή!