Η φυγή του Maverick Viñales από την Yamaha στο τέλος του χρόνου και η πιθανή ένταξή του στην Aprilia ήταν μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές συμβολαίων των τελευταίων χρόνων. Παρόλα αυτάμ δεν ήταν η μοναδική στο είδος της - υπάρχουν ομοιότητες (και μαθήματα που μπορούν να παρθούν) από το παρελθόν.

Πράγματι, μπορεί να ήταν η ιστορία του Johann Zarco,, που ανακοίνωσε το 2019 στην μέση της σεζόν ότι φεύγει από την ΚΤΜ, που ενθάρρυνε τον Maverick να κάνει το μεγάλο βήμα.

Δεν είναι μυστικό ότι ο Zarco δεν ήταν ευχαριστημένος στην ΚΤΜ, σχεδόν από την πρώτη μέρα. Τα νέα ότι ο μάνατζέρ του, Laurent Fellon, είχε απορρίψει μια πρόταση από την Honda για να μείνει πιστός στην ΚΤΜ, χωρίς ο Zarco να το γνωρίζει, είχαν διαρρεύσει αρκετά νωρίς και αυτό φαινόταν να επιδρά από νωρίς στις σχέσεις του Zarco με την ομάδα.

Από εκεί και πέρα, τα πράγματα πήγαν από το κακό στο χειρότερο. Η μοτοσυκλέτα δεν ήταν ακόμα η ήρεμη, ικανή για νίκες ΚΤΜ που γνωρίζουμε σήμερα, ο Zarco ζοριζόταν πάνω της και αυτό ήταν εμφανές.

Τις προηγούμενες δύο χρονιές, ο Johann Zarco κατάφερνε πολύ συχνά να τερματίζει μέσα στην δεκάδα (με την Tech3) και η μετάβαση στην RC16 δεν ήταν εύκολη. Επιθετική, ασταθής και με περίεργη συμπεριφορά στην μέση της στροφής, δεν ήταν μια μοτοσυκλέτα στην οποία μπορούσες να είσαι γρήγορος και ήρεμος και αυτό φαινόταν στα αποτελέσματα.

Το 2018, ο Johann Zarco είχε τρία βάθρα και είχε τερματίσει μόλις μια φορά εκτός δεκάδας, ενώ το 2019 σε 12 αγώνες κατάφερε μόνο μια φορά να μπει στην δεκάδα. Τα αποτελέσματα αυτά άφηναν το αποτύπωμά τους στην σχέση με την ομάδα, όπου η ατμόσφαιρα μεταξύ αναβάτη, ομάδας και μηχανικών είχε γίνει σχεδόν ανυπόφορη.Με το προσωπικό οριακά να μην μιλάει μεταξύ του, πόσο μάλλον να εξελίσσουν την μοτοσυκλέτα και μαζί με την έντονη προσωπικότητα του Zarco, σύντομα έγινε προφανές ότι αυτή η συνεργασία δεν θα κρατούσε πάνω από χρόνο.

Τελικά, δεν χρειάστηκε καν ένας χρόνος, με ένα ξέσπασμα να καταγράφεται από τις κάμερες και μια άμεση αλλαγή αναβατών να αποφασίζεται. Ο Mika Kallio θα έπαιρνε την θέση του Zarco, ενώ ο Γάλλος αναβάτης θα έψαχνε για νέα εταιρία.

Από ότι γίνεται κατανοητό, τα πράγματα στην Yamaha δεν ήταν πολύ καλύτερα για τον Viñales. Oι συχνές του διαμαρτυρίες για την M1, ήταν δύσκολο να παρθούν στα σοβαρά όταν ο ομόσταυλός του, Fabio Quartararo, κέρδιζε αγώνες και ήταν πρώτος στο πρωτάθλημα με την ίδια μοτοσυκλέτα. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια ότι τίποτα δεν πήγαινε στραβά και ,για οποιονδήποτε λόγο, μετά από πέντε χρόνια συνεργασίας, ήταν εμφανές ότι τίποτα δεν άλλαζε για τον Viñales.

Όμως με την Aprilia, έχει μια ευκαιρία να επανεφεύρει τον εαυτό του, όχι απαραίτητα βρίσκοντας μια καλύτερη μοτοσυκλέτα (το οποίο είναι απίθανο να καταφέρει σε έναν κατασκευαστή που, αν και βελτιώνεται, τερματίζει σταθερά τελευταίος στο πρωτάθλημα κατασκευαστών), αλλά βρίσκοντας το χώρο που χρειάζεται για να ξαναβρεί την αυτοπεποίθησή του.

Αυτό ακριβώς έκανε ο Johann Zarco με την Esponsorama Team το 2020. Θεωρούμενη από τους περισσότερους ως η χειρότερη ομάδα στα MotoGP, η Espronsorama είχε την φήμη της χαοτικής και ανοργάνωτης ομάδας, τόσο πολύ που, πριν ο Zarco υπογράψει, είχε πει ότι θα ήταν καλύτερα να έμενε σπίτι.

Μα με λίγη παραπάνω υποστήριξη που υποσχέθηκε η Ducati, τελικά οι υπογραφές έπεσαν και ο Zarco αγωνίστηκε εκεί το 2020, και προς έκπληξή του βρήκε εκεί ένα περιβάλλον που του ταίριαζε. Ο Zarco πήρε την pole position και το βάθρο στο Grand Prix της Tσεχίας και κατάφερε να έχει μια πολύ καλή σεζόν (τηρουμένων των αναλογιών), κατακτώντας την 13η θέση στο πρωτάθλημα και έχοντας πολλούς τερματισμούς μέσα στην δεκάδα.

Τόσο μεγάλη ήταν η μεταστροφή του, που τον υπολόγιζαν για μια εργοστασιακή θέση στην Ducati, μέχρι που ο Francesco Bagnaia πήρε αυτή την θέση. Αλλά η Ducati κράτησε τον Zarco με μια πλήρως εργοστασιακή μοτοσυκλέτα στην Pramac. Εκεί είναι που ο Zarco έχει δείξει το αληθινό του πρόσωπο, ξεπερνώντας ακόμα και τις επιδόσεις του στην Tech3. 4 βάθρα στους πρώτους 9 αγώνες και δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα.

Το να φύγει από μια ομάδα στη μέση της χρονιάς (και στην μέση του συμβολαίου), φαινόταν σαν να καταστρέφει την καριέρα του, αλλά η κατάσταση γύρισε τελείως διαφορετικά καθώς ένας χαρούμενος αναβάτης σε μια πιο αργή μοτοσυκλέτα πάει καλύτερα από έναν δυσαρεστημένο αναβάτη σε μια γρήγορη μοτοσυκλέτα.

Ο Viñales μπορεί να μετακινείται σε μια πιο αργή μοτοσυκλέτα για το 2022, αλλά το κάνει κυνηγώντας την (αγωνιστική) ευτυχία. Αν καταφέρει να κάνει μια επιστροφή παρόμοια με του Zarco, θα μπορούσε να είναι το πρώτο βήμα σε ένα νέο κεφάλαιο της καριέρας του.