Οι αναβάτες MotoGP αξίζουν «περισσότερη προστασία» και ορισμένες εγγυήσεις μισθού επειδή τελειώνουν την καριέρα τους «βασικά ακρωτηριασμένοι», σύμφωνα με τον rookie της Tech3 KTM, Remy Gardner.

Το θέμα της συμβατικής προστασίας και, ενδεχομένως, των συλλογικών διαπραγματεύσεων για τους αναβάτες σε αγώνες Grand Prix τέθηκε στην ημερήσια διάταξη φέτος από την εκδίωξη του αναβάτη της Moto2, Romano Fenati, στη μέση της σεζόν, κάτι που προκάλεσε μεγάλη ανησυχία και συζήτηση μεταξύ των αναβατών.

Ο Fenati εκδιώχθηκε από την ομάδα Speed ​​Up μόλις μετά από 6 αγώνες και αντικαταστάθηκε από τον Alonso Lopez – και ενώ η κίνηση απέδωσε αμέσως σε αθλητικούς όρους, με τον Lopez να αποδεικνύεται μια σαφώς ανταγωνιστική αναβάθμιση, προκάλεσε σοβαρή ανησυχία στο paddock.

Αναλογιζόμενος αυτή την ανησυχία ενώ εμφανιζόταν σε ένα επεισόδιο του The Race MotoGP Podcast, ο Gardner είπε ότι μια επίσημη ένωση που εκπροσωπεί τα συμφέροντα των αναβατών θα ήταν «μια πολύ καλή ιδέα» που θα μπορούσε να πιέσει για έναν ελάχιστο μισθό και άλλα επιθυμητά οφέλη.

"Αισθάνομαι το ίδιο, ότι χρειαζόμαστε περισσότερη προστασία για τους αναβάτες", είπε ο Gardner. "Όλοι έχουν προστασία εκτός από εμάς".

"Και ήμουν στις επιτροπές ασφαλείας όπου ειπώθηκε, και ο Marc (Marquez) ήταν επίσης ο πρώτος που το ανέφερε, σχετικά με τους κατώτατους μισθούς".

"Ίσως το είπε αυτό επειδή αισθάνεται ότι τελειώνουμε την καριέρα μας αρκετά, ξέρετε, χτυπημένοι. Ουσιαστικά είμαστε ακρωτηριασμένοι όταν τελειώνουμε".

"Και (πρέπει) να φροντίζουμε τον εαυτό μας, για το υπόλοιπο της ζωής μας, χωρίς εκπαίδευση, χωρίς σπουδές ή κάτι παρόμοιο – που τα έχουμε θυσιάσει για να αγωνιζόμαστε. Προφανώς πρέπει να έχουμε κάποιο είδος μαξιλαριού ώστε να μπορούμε να φροντίσουμε τους εαυτούς μας. Γιατί βασικά χρειαζόμαστε φυσιοθεραπεία κάθε εβδομάδα, απλώς για να κρατήσουμε μακριά τον πόνο".

Ο Αυστραλός, του οποίου το μεγαλύτερο μέρος της πρώτης του σεζόν στα MotoGP καθορίζεται από ένα κάταγμα στον δεξιό καρπό του λίγο πριν την έναρξη των δοκιμών, παραδέχτηκε ότι η ποιότητα ζωής μετά τα MotoGP είναι κάτι που ήδη βαραίνει το μυαλό του – παρόλο που είναι μόλις 24 ετών.

"Ακόμη και τώρα, για μένα… σηκώνομαι από το κρεβάτι μερικές φορές και μου χρειάζονται μερικά βήματα μόνο για να βάλω τα πόδια μου σε λειτουργία", είπε. "Μια βροχερή μέρα πονάνε οι αστραγάλοι μου".

"Ο καρπός μου πονάει πάντα – όταν κάνω απλώς κανονικά πράγματα, απλώς στρίβω το αυτοκίνητό μου, είναι σαν «α, ο καρπός μου!». Και δεν είμαι καν… Είμαι στα μισά της καριέρας μου αυτή τη στιγμή".

"Το κύριο μέλημα (για εμάς) είναι να έχουμε προφανώς αρκετά στην τράπεζα για να φροντίσουμε τους εαυτούς μας στο μέλλον, γιατί θα ζούμε με πόνο σχεδόν για το υπόλοιπο της ζωής μας".