Έφτασε η πληροφόρηση από την ανάλυση της πτώσης του Διευθυντή μας στην πίστα της Χερέθ, την προηγούμενη εβδομάδα, κατά τη διάρκεια των δημοσιογραφικών γύρων στη διαδρομή του MotoGP.

Συγκεκριμένα ο Δημήτρης Διατσίδης είναι ένας από τους τρεις δημοσιογράφους που την Παρασκευή στη διάρκεια του τριημέρου κάθε Αγώνα για το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP, οδηγεί στις πίστες και περιγράφει μέσα από ένα μικρόφωνο που έχει στο κράνος του και με τη βοήθεια πέντε μικρών καμερών, τη διαδρομή του γύρου στην οποία γίνεται ο κάθε Αγώνας. Σίγουρα μια ευχάριστη και ονειρική “δουλειά” για πολλούς μοτοσυκλετιστές, αλλά πάντα με τους κινδύνους που συνεπάγεται η ενασχόληση με το μηχανοκίνητο αθλητισμό. 

Γράψαμε σε προηγούμενο άρθρο για την πτώση και βάλαμε και τις σχετικές φωτογραφίες, ενώ τώρα, πέρα από το video ήρθαν και τα στοιχεία από το ειδικό εργαστήριο της Alpinestars, που καταγράφει και αναλύει κάθε πτώση και μέσα από αυτά τα στοιχεία γίνεται η συνεχής εξέλιξη των αερόσακων.

Με την ευκαιρία να μάθουμε και λίγη ιστορία, καθώς η Ιταλική εταιρία το 2001 ξεκίνησε το Tech-Air® Airbag system project. Τρία χρόνια αργότερα η Alpinestars έκανε το πρώτο της τεστ με ηλεκτρονική ενεργοποίηση του αερόσακου, με εξωτερικά δύο μπαλόνια των 60 λίτρων το καθένα, με ηλεκτρονική ενεργοποίηση του ανοίγματος τους, αφού τα στοιχεία έδειξαν ότι το προηγούμενο σύστημα με καλώδιο, η ενεργοποίηση δεν γινόταν όσο γρήγορα έπρεπε, ώστε να εγγυηθεί την προστασία από το πρώτο κτύπημα (first impact protection). Την ίδια χρονιά το 2004 η Alpinestars ξεκίνησε τη συλλογή στοιχείων από επαγγελματίες οδηγούς, όπως αυτούς του MotoGP.

Το 2009 παρουσιάζει το Tech-Air® Race στο MotoGP. Και δύο χρόνια αργότερα το 2011 το Tech-Air® Race μπαίνει στις κορυφαίες δερμάτινες φόρμες της Alpinestars και γίνεται διαθέσιμο σε κάθε μοτοσυκλετιστή.  Το 2014 παρουσιάζει και το Tech-Air® Street airbag system, για χρήση στο δρόμο και έκτοτε αναβαθμίζει και το αγωνιστικό και το σύστημα για το δρόμο, με το Tech-Air® 5 να έρχεται το 2020 και να προχωράει στο Tech-Air® 10 το 2022.

Η πληροφόρηση που έφτασε λοιπόν αναφέρει ακριβώς:

“Πληροφορία από την Alpinestars σε σχέση με την πτώση του Dimitris Diatsidis στην πίστα Jerez Circuit την ώρα που ήταν στην Στροφή 11, ο Dimitris βίωσε μια πτώση από low-side (γλίστρημα του μπροστινού) στη δεξιά πλευρά, το οποίο ακολούθησε γλίστρημα (sliding) για 0.99s και ένα μεγάλο κατρακύλημα για 2.99s με το οποίο τελείωσε η αλληλουχία. Η συνολική διάρκεια της πτώσης ήταν 4.03s και η μέγιστη δύναμη πρόσκρουσης ήταν 23.1g στον αριστερό ώμο. Ο αερόσακος ενεργοποιήθηκε μόλις ο οδηγός ακούμπησε στο έδαφος και τον προστάτευσε στη διάρκεια της πτώσης.” 

Στην ανάλυση του γραφήματος της πτώσης βλέπουμε ότι ο αερόσακος ενεργοποιήθηκε περίπου 0.2 δευτερόλεπτα μετά το σημείο που ο αλγόριθμος του συστήματος εντόπισε το χάσιμο του κοντρόλ της μοτοσυκλέτας και μάλιστα μερικά χιλιοστά του δευτερολέπτου πριν το χτύπημα στην άσφαλτο, στο οποίο καταγράφηκε η μέγιστη δύναμη. Στη διάρκεια του γλιστρήματος στην άσφαλτο η δύναμη αυτή μειώνεται σημαντικά με μόνο δύο σημεία να πλησιάζουν τα 10g, ενώ από τη στιγμή που ο το σώμα μπαίνει στην αμμοπαγίδα και αρχίζουν οι κατρακύλες η τιμή της δύναμης ανεβαίνει για τουλάχιστον μισό δευτερόλεπτο στα 20g και στα 2.6'' ξαναφτάνει τα 23g και μετά τα 3'' αρχίζει και μειώνεται από τα 15 έως τα 8g, λίγο πριν τελειώσει η πτώση μετά από 4.03''. 

Για να καταλάβει κανείς το μέγεθος της δύναμης, ένα μαχητικό F-16 κάνει μανούβρες που μεταφέρουν στον πιλότο 9-9.5g το πολύ!, για λίγα δευτερόλεπτα. 

Από την ανάλυση αυτή των δεδομένων φαίνεται ότι πράγματι ο αερόσακος προστάτεψε τον οδηγό μας, ο οποίος μάλιστα αποφάσισε να φορά και στις διαδρομές πόλης τον αντίστοιχο αερόσακο δρόμου Tech-Air® Street. 

Αντίστοιχα μπορεί να καταλάβει κανείς από αυτές τις δυνάμεις που εξασκούνται στη διάρκεια μιας πτώσης με πολλά χιλιόμετρα, τη χρησιμότητα του κράνους, αφού το κεφάλι μας φυσικά δεν θα άντεχε μια πρόσκρουση όχι με 23, αλλά ούτε με 3g! 

Δείτε εδώ το βίντεο του γύρου στην πίστα της Χερέθ:

https://youtu.be/dRVmhiU2rMs