Μετά από πειραματισμό για μεγάλο χρονικό διάστημα, η συσκευή χαμηλώματος ή σύστημα ρυθμίσεως ύψους υπάρχει σε όλες τις μοτοσυκλέτες του MotoGP στο grid, στην πίσω ανάρτηση και λειτουργεί με τον χειρισμό του συστήματος από τον αναβάτη.

Η διάσημη συσκευή για τη ρύθμιση του ύψους έχει μετατραπεί σε αντικείμενο πόθου όλων των μηχανικών στο Paddock, μετά από την πρώτη εφαρμογή της από τον Gigi Dall'Igna και την Ducati. Τα χρόνια πειραματισμού αναμφίβολα το έχουν τελειοποιήσει, εξομαλύνοντας τα αρχικά προβλήματα και σήμερα είναι κοινή πρακτική να βλέπεις τις μοτοσυκλέτες κυριολεκτικά να φτάνουν κοντά στην άσφαλτο το κάτω μέρος τους όταν βγαίνουν από τις στροφές, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους και σε συνδυασμό με την αεροδυναμική φόρτιση των τροχών υπάρχει πολύ μεγαλύτερη επιτάχυνση και μείωση της τάσης ανύψωσης του εμπρός τροχού χωρίς την ανάγκη ιδιαίτερης κλίσης των εμπρός αεροδυναμικών βοηθημάτων και την περισσότερη αντίσταση που αυτά έχουν.

Αυτή η λειτουργία έγινε επίσης δυνατή από την αεροδυναμική πρόοδο, επειδή παράλληλα με την εξέλιξη αυτής της συσκευής, το αεροδυναμικό φορτίο που δημιουργείται από τα αεροδυναμικά βοηθήματα που υπάρχουν συνδυαστικά με τη μηχανική κίνηση που προκαλείται από αυτή τη συσκευή χαμηλώματος οδηγεί στη διατήρηση της καλύτερης δυνατής θέσης υπό επιτάχυνση, δημιουργώντας μεγαλύτερη πρόσφυση στο πίσω ελαστικό αλλά και στο εμπρός στην έξοδο των στροφών, ενώ στη συνέχεια στην ευθεία κρατιέται ο μπροστινός τροχός ακριβώς με την πρόσφυση που χρειάζεται από την αεροδυναμική φόρτιση που παράγει όλο και μεγαλύτερη ποσότητα κιλών φορτίου με την αύξηση της ταχύτητας.

Η συσκευή δίνει τη δυνατότητα της μεταβολής του ύψους στις στροφές όπου χρειάζεται η απαραίτητη απόσταση από την άσφαλτο για να μην υπάρχει επαφή των μαρσπιέ, των πλαϊνών κάτω τμημάτων του φέρινγκ, αλλά και της εξάτμισης με αποτέλεσμα την πτώση. Η διατήρηση ύψους όμως στις στροφές δεν είναι μόνο αναγκαία για τη μέγιστη κλίση της μοτοσυκλέτας αλλά και για τη λιγότερη δυνατή κλίση της επαφής των ελαστικών όπως επίσης και για τη σωστή λειτουργία της συνολικής γεωμετρίας της μοτοσυκλέτας, οπότε το κράτημα στη μέγιστη κλίση βελτιώνεται όταν οι αναρτήσεις διατηρούν μεγάλο ύψος και από τη στιγμή που δεν υπάρχει συνδυασμός επιτάχυνσης ή επιβράδυνσης δεν υπάρχει λόγος χαμηλού κέντρου βάρους.

Ο συνδυασμός χαμηλώματος στην ευθεία και ανύψωσης στις στροφές είναι κάτι το οποίο συμβαίνει αντίθετα με τις δυνάμεις που εφαρμόζονται στις αναρτήσεις καθώς με την κλίση της μοτοσυκλέτας και τη φυγόκεντρο δύναμη οι αναρτήσεις συμπιέζονται και το ύψος μειώνεται. Αυτή η αντίθετη λειτουργία που προέρχεται από τη συσκευή χαμηλώματος είναι εκπληκτική καθώς είναι αντίθετη από τους νόμους της φυσικής και μάλιστα χωρίς να καταναλώνει ενέργεια! Η εξήγηση όμως υπάρχει και είναι ο συντονισμός του χειρισμού από τον αναβάτη ο οποίος επιτρέπει χειροκίνητα να μειωθεί το ύψος της πίσω ανάρτησης στην έξοδο των στροφών υπό την επίδραση του βάρους με την προϋπόθεση ότι δεν θα υπάρχει επόμενη στροφή αμέσως μετά και χωρίς να χρειαστεί φρενάρισμα πριν τη στροφή. Έτσι η πίσω ανάρτηση χαμηλώνει και μένει χαμηλωμένη μέχρι να υπάρξει έντονο φρενάρισμα όπου μπορεί να επανέλθει στο αρχικό της ύψος που είναι κατάλληλο για τις στροφές.

Το χαμήλωμα στον εμπρός τροχό έχει καταργηθεί στη διάρκεια του Αγώνα και επιτρέπεται μόνο στην εκκίνηση γιατί έχει πολύ πιο δύσκολο χειρισμό και υπάρχει περίπτωση στην ενεργοποίησή του και την απενεργοποίησή του να μην βρεθεί κάτω από το σωστό φορτίο οπότε και να μείνει χαμηλωμένη η εμπρός ανάρτηση μέσα στη στροφή.  

Η συσκευή χαμηλώματος είναι ένα εντυπωσιακό σύστημα και έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον από πλευράς θεάματος στους Αγώνες αλλά και στις δοκιμές, ενώ αν συνεχίσει να εξελίσσεται και επιτραπεί κάποιος ηλεκτρονικός έλεγχος αλλά και ενεργητικός τρόπος λειτουργίας σε μοτοσυκλέτες παραγωγής, τότε θα έχει ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον και στις μοτοσυκλέτες που μπορούμε να αποκτήσουμε.