Ο Marc Marquez και ο Alex Marquez ανέβηκαν στο βάθρο του Sachsenring τοποθετώντας την Gresini Racing στα βιβλία της ιστορίας. Για πρώτη φορά μετά από 27 χρόνια, δύο αδέρφια μοιράστηκαν το βάθρο της κορυφαίας κατηγορίας (η τελευταία φορά ήταν το 1997 στην Imola με τους αδερφούς Aoki).

Ο σημερινός Αγώνας ήταν πολύ διαφορετικός για τα δύο αδέρφια, με τον Alex που είχε καλή εκκίνηση και σταθερό ρυθμό κοντά στο μπροστινό μέρος, ενώ ο Marc συμμετείχε σε μια από τις «διάσημες» επιστροφές του, που κορυφώθηκε με τον ελιγμό προσπέρασης για τη δεύτερη θέση στο # 73.

Ήταν το κερασάκι χωρίς την τούρτα, ή τουλάχιστον θα μπορούσαμε να το περιγράψουμε έτσι, σε ένα Σαββατοκύριακο στο οποίο όλα είχαν πάει στραβά πριν από αυτόν τον Αγώνα, ειδικά όσον αφορά τα ατυχήματα που υπέστησαν και οι δύο αναβάτες τις προηγούμενες ημέρες. Ένα μείγμα από κάρμα και ενός αγώνα από καρδιάς των δύο αδερφών, καθώς και ολόκληρης της Ομάδας Gresini MotoGP, με μερικά υπέροχα συναισθήματα πριν ξεκινήσουν τις καλοκαιρινές διακοπές.

2ος - MARC MARQUEZ #93 (3ος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος – 166 βαθμοί)

«Το σημερινό αποτέλεσμα είναι τόσο καλό όσο μια νίκη αγώνα. Το να είσαι στο βάθρο με τον Alex είναι απίστευτο κάτι που μπορεί να μην είχε συμβεί ποτέ, αλλά εδώ είμαστε. Ήταν ένα πολύ δύσκολο Σαββατοκύριακο το οποίο σώσαμε με μια μεγάλη επιστροφή – και το συναίσθημα είναι σχεδόν αδύνατο να εξηγηθεί. Οι διακοπές θα είναι καλές χάρη σε αυτό το διπλό αποτέλεσμα. Ένιωθα καλύτερα σήμερα και το δοκιμάσαμε, αλλά για να παλέψουμε για τη νίκη χρειαζόμασταν ένα διαφορετικό Σαββατοκύριακο. Είμαστε ακόμα χαρούμενοι όπως έγινε».

3ος - ALEX MARQUEZ #73 (10ος στη βαθμολογία του πρωταθλήματος – 79 βαθμοί) «Ειλικρινά, δεν πίστευα ότι είχα τον ρυθμό να είμαι τόσο κοντά στις μπροστινές θέσεις. Ο στόχος μας ήταν να βρισκόμασταν στους πρώτους επτά, αλλά μετά ένιωσα απόλυτα άνετα στον Αγώνα και έφτασα στα άκρα. Η μάχη με τον Morbidelli ήταν μεγάλη και στη συνέχεια, προς το τέλος, δεν είχα τη δυνατότητα να αποτρέψω την επιστροφή του Marc. Η πτώση του Jorge μου επέτρεψε να ανέβω στο βάθρο και η χαρά είναι απερίγραπτη».