Στην πίστα των Μεγάρων οδηγήσαμε τη μοτοσυκλέτα με την οποία ο Σάκης Συνιώρης πήρε τον 9ο Τίτλο του στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Ταχύτητας! Μια πραγματικά πολύ καλή αγωνιστική κατασκευή, με τέλεια ρύθμιση από την ομάδα.

Κείμενο: Δημήτρης Διατσίδης

Φωτογραφίες: IGF Productions - Γιώργος Φιωτάκης, Ιωάννα Φιωτάκη

Ο Σάκης Συνιώρης και η ομάδα του κέρδισαν τον Τίτλο στη μεγάλη κατηγορία Superstock του Πανελληνίου Πρωταθλήματος Ταχύτητας το 2014, με την Aprilia RSV4 Factory APRC που αναμφισβήτητα είναι μια πολύ όμορφη μοτοσυκλέτα.

Πέρα από αυτό, η V-4 των 1,000κυβ.εκ. είναι μια καταπληκτική αγωνιστική με μικρές διαστάσεις που θυμίζει περισσότερο καθαρόαιμη δίχρονη 250αρα. Άλλωστε ο σχεδιασμός του πλαισίου της έχει μεγάλη σχέση με την παρουσία της εταιρίας στην

πρώην μεσαία κατηγορία του MotoGP και τα 18 Πρωταθλήματα και τις 143 νίκες που πήρε εκεί.

Ο Gigi Dal'Igna πριν πάρει τη μεταγραφή στην Ducati, τελειοποίησε το πλαίσιο αυτό που όπως αποδείχτηκε και στους αγώνες SBK μπορούσε να «σηκώσει» πολλούς παραπάνω ίππους από τους 178 που αποδίδει η μοτοσυκλέτα παραγωγής. Ένα πολύ σημαντικό σημείο στο οποίο έδωσαν ιδιαίτερη προσοχή οι άνθρωποι του Ιταλικού εργοστασίου είναι η κατανομή του βάρους της μοτοσυκλέτας και εκεί ακολούθησαν ακριβώς την αγωνιστική εμπειρία.

Το «γουργουρητό» του κινητήρα έχει την ιδιαιτερότητα των τετρακύλινδρων σε σχήμα V μοτέρ, που τα τελευταία χρόνια μόνο η Aprilia χρησιμοποιεί στα Superbike και μαζί τη μοναδικότητα της γωνίας των 65ο μοιρών που χρησιμοποιεί. Για το 2014 η απόδοση στη νορμάλ έκδοση είχε ανέβει στους 184 ίππους, ενώ στην μοτοσυκλέτα του Σάκη, με

εξάτμιση και την ανάλογη ECU η απόδοση ανεβαίνει 10-12 ίππους, με το βάρος των 181 κιλών της παραγωγής να κατεβαίνει κι άλλο με την αφαίρεση φώτων, φλας και όλων των μη απαραίτητων για την πίστα.

Τα ηλεκτρονικά της RSV4 Factory με το λογότυπο aPRC (Aprilia Performance Ride Control) είναι υψηλού επιπέδου και ήταν ρυθμισμένα από τον αρχιμηχανικό της ομάδας Χρήστο Φράγκο τέλεια για τις συνθήκες της πίστας των Μεγάρων. Περιλαμβάνουν aTC (Aprilia Traction Control), που ρυθμίζεται σε 8 θέσεις, aWC (Aprilia Wheelie Control), που ρυθμίζεται σε 3 θέσεις και βοηθάει στο να μένει ο μπροστινός τροχος στο έδαφος και έτσι να μην χάνεται απόδοση στην επιτάχυνση, aLC (Aprilia Launch Control) με 3 θέσεις για καλύτερη εκκίνηση και aQS (Aprilia Quick Shift), για τα ανεβάσματα ταχυτήτων χωρίς κλείσιμο του γκαζιού και χωρίς συμπλέκτη.

Στους λίγους σχετικά γύρους που κάναμε στην πίστα, αποκομίσαμε μια ωραία αίσθηση από την Πρωταθλήτρια του 2014, ιδιαίτερα στον τομέα του πλαισίου και των αναρτήσεων. Το μοτέρ δεν είναι το πιο δυνατό της κατηγορίας, αλλά η απόδοσή του είναι γλυκιά και το κυριότερο μπορεί μέσω του συνόλου να βγάζει τέλεια αυτήν την ιπποδύναμη στην άσφαλτο, χωρίς να χρειάζεται πολλή επέμβαση από τα ηλεκτρονικά.

Στο άφημα των φρένων στο τέλος της ευθείας η είσοδος στην στροφή γίνεται εύκολα και με την RSV4 Factory να ακολουθεί ακριβώς τη γραμμή που επιλέγεις. Μέσα στη στροφή η αίσθηση είναι μοναδική και στην έξοδο τα σλικ Dunlop που φορούσε έσπρωχναν τη μοτοσυκλέτα προς την επόμενη στροφή. Στις εναλλαγές κατεύθυνσης στις στροφές 3-4 της πίστας των Μεγάρων, φαινόταν η τρομερή δουλειά του οδηγού και της ομάδας στην τέλεια ρύθμιση της Aprilia, που προσφέρει δυνατότητα αλλαγής της γεωμετρίας της μπροστινής ανάρτησης με ρυθμιζόμενο ίχνος, με αλλαγές στο ύψος του ψαλιδιού, αλλά ακόμη και με αλλαγή της θέσης του κινητήρα στο πλαίσιο ώστε να έχουν πετύχει το ιδανικό για τα Μέγαρα τουλάχιστον.

Μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα που - έτσι κι αλλιώς λόγω των κανονισμών της Superstock κατηγορίας - είναι πολύ κοντά σε αυτήν της παραγωγής, είναι το καλύτερο παιχνίδι σε track day και εμείς, όπως και όλοι οι συνάδελφοι δημοσιογράφοι που βρεθήκαμε στη συγκεκριμένη παρουσίαση, είχαμε στο τέλος ένα τεράστιο χαμόγελο για την εμπειρία και όλοι ευχαριστήσαμε τον Σάκη Συνιώρη και την ομάδα του για την ιδέα της παρουσίασης αυτής. Ο ίδιος μας υποσχέθηκε ότι και του χρόνου θα κάνουμε την αντίστοιχη βόλτα και μάλιστα με τη νέα Aprilia RSV4 (αυτή των 200 ίππων νορμάλ!) που με τη βοήθεια της Piaggio Hellas θα δούμε και στις Ελληνικές πίστες.

Το κείμενο δημοσιεύτηκε στο τεύχος #59 του περιοδικού MOTOGP WORLD