Η είδηση ​​ότι ο Enea Bastianini θα συνοδεύσει τον Pecco Bagnaia ως ο δεύτερος εργοστασιακός αναβάτης της Ducati για το 2023 εδραιώνει τον τρεις φορές νικητή αγώνα ως ένα από τα μεγαλύτερα αστέρια των MotoGP αυτή την περίοδο. Ωστόσο, αυτό που τον κάνει να ξεχωρίζει από τους συμπατριώτες του γρήγορους Ιταλούς στην τρέχουσα γενιά είναι ο τρόπος που έφτασε στην κορυφή – απορρίπτοντας τη βοήθεια του εννιά φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή, Valentino Rossi, και της Ακαδημίας του, VR46.

Εκ πρώτης όψεως αυτό φαίνεται περίεργο, δεδομένου ότι ο Bastianini κατάγεται από το Ρίμινι, μόνο λίγα λεπτά από το Misano και ακριβώς κάτω από την Tavullia, την πόλη του Rossi.

Ωστόσο, με τη πορεία του Bastianini προς την κορυφή ίσως να διαρκεί λίγο περισσότερο από το αναμενόμενο, είναι εύκολο να ξεχάσουμε πόσο καιρό βρίσκεται σε αγώνες Grand Prix: τόσο καιρό, στην πραγματικότητα, που σχεδόν προηγείται της ίδρυσης της ακαδημίας. Κάνοντας το ντεμπούτο του στην Moto3 το 2014 (την ίδια χρονιά που ο Rossi έφερε την δική του ομάδα στην κατηγορία), ο νεαρός είχε ήδη τεθεί υπό την προστασία ενός άλλου Ιταλού.

Ερχόμενος στην μικρή κατηγορία μετά από μια επιτυχημένη χρονιά όπου κέρδιζε αγώνες στο Red Bull Rookies Cup, ο Ιταλός μπήκε κάτω από την "φτερούγα" του Fausto Gresini, του δύο φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή των 125cc, που έφτιαξε δική του ομάδα. 

Και με τον Bastianini να περνάει τις τρεις πρώτες σεζόν του στην Moto3 ως μέλος της ομάδας του Gresini, που εδράζεται στην Ίμολα, πολύ κοντά στο Ρίμινι, αυτός ο ρόλος της πατρικής φιγούρας που έχει γίνει ο Rossi σε τόσους πολλούς Ιταλούς αναβάτες ανέλαβε στην περίπτωση του Bastianini ο Gresini. Συνυπολογίζοντας και το γεγονός ότι ο Bastianini είναι κάποιος που προτιμά να προπονείται μόνος του παρά σε ομάδα, το τελικό αποτέλεσμα ήταν ότι ο Gresini και όχι ο Rossi θα καθοδηγούσε την καριέρα του νεαρού Ιταλού. 

Αυτό αντικατοπτρίζεται στα λόγια του Bastianini  μετά τον τραγικό θάνατο του Gresini το 2021, όταν ο τότε αναβάτης της Moto2 τον ανέφερε ως δεύτερο πατέρα.

"Είναι μια πολύ θλιβερή μέρα, αλλά θέλω να τον θυμάμαι σαν νικητή", είχε πει τότε ο Bastianini. "Ήταν ένας άνθρωπος που δεν τα παράτησε ποτέ. Είχε πολύ δυνατό χαρακτήρα. Με βοήθησε πολύ στα πρώτα μου χρόνια στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Ήταν σαν πατέρας μου. Είναι μεγάλη απώλεια".

Αυτό δεν σημαίνει ότι ποτέ δεν έγινε μια προσφορά από το στρατόπεδο του Rossi, με την ακαδημία να απευθύνεται στον Bastianini όταν η καριέρα του τελευταίου στην Moto3 άρχισε να απογειώνεται. Αλλά ομολογουμένως πεισματάρης και ήδη υπό την "φτερούγα" τόσο του Gresini όσο και του προσωπικού του μάνατζερ (και θρύλου των paddock) Carlo Pernat, ο Bastianini ακολούθησε το δικό του δρόμο.

Κατά ειρωνικό τρόπο, αυτός είναι ένας δρόμος που, παρά τη σύντομη αποχώρηση, τον οδήγησε τελικά στην μεγάλη κατηγορία.

Μετά το πέρασμά του στην κορυφαία κατηγορία το 2021 με την ομάδα της Avintia Ducati, ο Bastianini μεταφέρθηκε στη νέα ανεξάρτητη ομάδα της Gresini – η οποία πριν από αυτό είχε περάσει επτά χρόνια τρέχοντας την εργοστασιακή προσπάθεια της Aprilia.

Και ενώ η επιστροφή ήταν κάπως γλυκόπικρη, ο συνδυασμός που κέρδισε έναν συγκινητικό πρώτο αγώνα, λίγο περισσότερο από ένα χρόνο μετά τον θάνατο του Gresini, από πολλές απόψεις σηματοδότησε έναν όμορφο επιτάφιο για τον τρόπο με τον οποίο κατάφερε τον Bastianini να φτάσει στην κορυφή.