Ποιος μοτοσυκλετιστής στον κόσμο θα μπορούσε να πει όχι σε ένα ονειρικό track day στην καλύτερη πίστα του κόσμου, με την καλύτερη μοτοσυκλέτα του κόσμου! Οι ωραίες προκλήσεις υπάρχουν για να μπορείς να προσπαθείς για το καλύτερο ...και το περιοδικό μας τα κατάφερε με ένα καλό συντονισμό που χρειάστηκε αρκετό κόπο!

Κείμενο: Δημήτρης Διατσίδης

Φωτ.: fotoeventi.com: Marco & Rudy, Εxtreme Track Days

Εξοπλισμός: Κράνος SHOEI X-Spirit III, φόρμα-γάντια IXS, Μπότες SIDI

Η ευθεία του Mugello είναι η πιο διάσημη από όλες τις ευθείες των 19 πιστών του MotoGP, καθώς σε αυτήν έχει καταγραφεί η υψηλότερη τελική ταχύτητα μοτοσυκλέτας σε πίστα! Ο Andrea Dovizioso με την Ducati Desmosedici GP18 “έγραψε” 356.5χλμ/ώρα στην “παγίδα ταχύτητας” (speed trap), η οποία μάλιστα είναι πιο πριν από το σημείο που πραγματικά φρενάρουν οι φετινές μοτοσυκλέτες, καθώς αυτό το σημείο είναι σταθερό τα τελευταία χρόνια. Δηλαδή πραγματικά η ταχύτητα είναι ακόμη μεγαλύτερη, φλερτάροντας τα 360!!!

Πριν από αυτό το σημείο της τελικής υπάρχει μια μικρή ανηφόρα της πίστας και εκεί με το νορμάλ γρανάζωμα της Ducati Panigale V4S που οδηγούσα, έπρεπε να αλλάξω από την 5η ταχύτητα και τα 295χλμ σε 6η. Πρόλαβα με απογοήτευση να ρίξω μια κλεφτή ματιά στο ταχύμετρο και να δω την ένδειξη να πέφτει στα 290 και μετά καθώς τέλειωνε η ανηφόρα να ξαναφτάνει τα 297, πριν το δικό μου σημείο φρεναρίσματος μου δώσει το συναγερμό για να βάλουν τα δύο δάκτυλα του δεξιού μου χεριού μια δύναμη κοντά στα 6 κιλά στη μανέτα του φρένου, ώστε με τη σειρά τους τα τακάκια να δαγκώσουν καλά τις δισκόπλακες της Brembo για να επιβραδύνει η Ducati Panigale V4S στα λιγότερα από 90χλμ/ώρα με τα οποία στρίβουμε την San Donato, την πρώτη στροφή της πίστας. Και αυτό έγινε 30 φορές, καθώς σε κανένα γύρο από αυτούς που έκανα όλη την ημέρα δεν κατάφερα να φτάσω τα 300 που ήταν ένας από τους στόχους της ημέρας.

Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή και από τη στιγμή που η Εxtreme Track Days του καλού συναδέλφου Σωτήρη Ζαφειρόπουλου ανακοίνωσε όπως κάθε χρόνο τα τελευταία χρόνια, ότι θα οργανώσει μια Ελληνική αποστολή για συμμετοχή σε ένα άψογα οργανωμένο track day μιας Ελβετικής εταιρίας, στην καλύτερη πίστα του κόσμου, το Mugello. Η επικοινωνία του περιοδικού ήταν άμεση, καθώς οι θέσεις είναι ελάχιστες και κλείνονται από τον Φεβρουάριο, οπότε το πρώτο βήμα έγινε: εξασφαλίσαμε μια θέση για μία από τις τρεις ημέρες της εκδήλωσης.

Από την άλλη σκεφτήκαμε ότι το εργοστάσιο του Borgo Panigale είναι το πιο κοντινό σε αυτήν την πίστα και τη στιγμή που αναμφισβήτητα η Ducati Panigale V4S είναι η κορυφαία Superbike για φέτος, η μοτοσυκλέτα που από την αρχή της χρονιάς έχει πάρει τεράστια δημοσιότητα σε όλα τα μέσα ενημέρωσης του κόσμου και έτσι έγιναν επίσης άμεσα οι απαραίτητες επαφές ώστε να την έχουμε στα χέρια μας τη συγκεκριμένη ημερομηνία.

Μόλις 100χλμ στο δρόμο χρειαστήκαμε για να φτάσουμε από το εργοστάσιο της Μπολώνια, μέχρι την καρδιά της Τοσκάνης, όπου βρίσκεται η πανέμορφη πίστα, χωρίς να μας κουράσει καθόλου η Panigale στο Street mode, που έχει πολύ ομαλή απόκριση στο άνοιγμα του γκαζιού και συνδυάζεται με ένα προγραμματισμό των ρυθμίσεων για όσο γίνεται περισσότερη άνεση, σε μια σουπερσπόρ μοτοσυκλέτα. Με αυτό τον τρόπο χρησιμοποιήθηκαν ελάχιστα τα ολοκαίνουργια Pirelli Diablo Supercorsa SP, τα οποία εξοπλίζουν τη μοτοσυκλέτα όπως πωλείται από το εργοστάσιο και βέβαια είναι νορμάλ λάστιχα που κυκλοφορούν νόμιμα και σε δημόσιο δρόμο.

Μετά τα χιλιόμετρα αυτά, συναντήσουμε τους Έλληνες της Extreme Track Days που φρόντιζαν τα πάντα για 13 Έλληνες οδηγούς που είχαν την τύχη να απολαύσουν μια υπέροχη εμπειρία, όπως αυτή ενός τέτοιου track day. Εμείς θα έπρεπε να περιμένουμε μερικές ώρες έως το επόμενο πρωί που θα ερχόταν η σειρά μας.

Η πίστα του Mugello που με το μεγάλο πλάτος της επιτρέπει να διορθώσεις τα περισσότερα λάθη, χωρίς να πέσεις, απλά με χάσιμο χρόνου – τις περισσότερες φορές. Η πίστα που πέρα από την τεράστια ευθεία με 1,141μ. μήκος, έχει τρομερή ροή, με υψηλές ταχύτητες, χωρίς πολλά φρένα, εκτός από αυτά για την San Donato. Η πίστα που έχει την Arabiatta 1 & 2, δύο συνεχόμενες τρομερά γρήγορες στροφές, πολύ απαιτητικές και συνάμα πολύ απολαυστικές σε οδήγηση.

Η πίστα που έφερε στον υπογράφοντα φοβερές αναμνήσεις από τις 5 Ιουνίου του 1994, όταν 20 Έλληνες οδηγοί βρεθήκαμε εκεί και συμμετείχαμε σε Αγώνα του Ιταλικού Πρωταθλήματος! Μετά από 24 χρόνια από αυτήν την πρώτη φορά, η αγωνία ήταν σχεδόν ίδια και η προσμονή της οδήγησης το ίδιο γλυκιά με τότε. Παρά το ότι έχουν περάσει αρκετές φορές οδήγησης εκεί με διάφορες μοτοσυκλέτες, αλλά και Αγώνες με μονοθέσια της Formula Gloria! Η V4S δίνει μια διαφορετική πρόκληση και η εκπληκτική νέα άσφαλτος των τελευταίων δύο χρόνων, ανεβάζει τον πήχη των προσδοκιών ακόμη πιο ψηλά.

Το επόμενο πρωί λοιπόν, νωρίς-νωρίς και στο γκαράζ η κίνηση ήταν ήδη έντονη! Ο Μενέλαος Κοντογιάννης φρόντισε να αφαιρεθούν τα περιττά: καθρέπτες και πίσω βάση της πινακίδας, να καλυφθούν με ταινία τα φώτα και τα πίσω φλας και ο Δημήτρης Παπαγγέλου έλεγξε τις πιέσεις που για τα νορμάλ Supercorsa SP των 120/70-17 μπροστά είναι 2.1bar με το λάστιχο κρύο και πίσω για το μοναδικό 200/60-17 1.5bar κρύο. Η Ελισάβετ Ξενάκη μας δάνεισε τις ιδιαίτερες ηλεκτρικές κουβέρτες της. Για το νορμάλ γρανάζωμα και το “κανονικό” κιβώτιο με πρώτη κάτω, δεν μπορούσε να γίνει τίποτε, καθώς δεν υπήρχαν τα ανταλλακτικά. Φυσικά το Race mode ήταν η επιλογή, για την πιο άμεση ανταπόκριση στο άνοιγμα του γκαζιού, κάτι που το θέλεις με αυτήν τη μοτοσυκλέτα.

Τα 20λεπτα των δοκιμών που είχαμε στη διάθεσή μας τελείωναν πολύ γρήγορα και το πρώτο που κατανοήσαμε είναι ότι η πίστα αυτήν δεν κουράζει τον οδηγό!

Απλά λόγω του μεγάλου μήκους των 5,245μ., δεν προλαβαίνεις να κάνεις κάθε φορά πάνω από 6-7 γύρους, μαζί με τον γύρο που βγαίνεις από τα πιτς. Όμως το χαμόγελο ξεκίνησε από το πρώτο κιόλας 20λεπτο, καθώς με χρόνο 2'11.576, είχα πετύχει καλύτερο χρόνο από το 2'12'' που είχα κάνει στον Αγώνα το 1994, τότε με την αγωνιστική Yamaha FZR600 με περίπου 110 ίππους, αλλά και με αρκετά λιγότερα κιλά στο σώμα μου...

Από το 2ο 20λεπτο η Ducati Panigale V4S άρχισε να δείχνε τις αρετές της, με τη ρύθμιση των ηλεκτρονικών ημι-ενεργητικών αναρτήσεων της Ohlins να γίνεται πανεύκολα από το έγχρωμο καντράν και να διορθώνει αυτά που δεν αρέσουν στον οδηγό, αλλά και αυτά που πρέπει να αλλάζουν όταν ο ρυθμός ανεβαίνει και οι χρόνοι κατεβαίνουν.

Κατεβήκαμε στο 2'09.2 και την 3η φορά στο 2'08.9. Μετά από ένα 20λεπτο που μείναμε από βενζίνη, στο 5ο το χρονόμετρο της οργάνωσης "έγραψε" 2:08.289, ενώ στο 6ο λόγω κίνησης μείναμε στο 2'09''.

Με την τελική μας σε κάθε γύρο να κυμαίνεται από τα 297χλμ/ώρα και τα 295 σε πολλούς γύρους και με μόλις 288 στο γρηγορότερο, αφού στη μεγάλη ευθεία μας “έκοψε” ένας αργότερος οδηγός, η απουσία σωστού γραναζώματος – θα θέλαμε ένα δόντι μικρότερο γρανάζι μπροστά ή δύο δόντια μεγαλύτερο πίσω – ήταν το ένα από τα τρία πράγματα που μας “ενόχλησαν”. Τα άλλα δύο είναι το κανονικό ως προς τις αλλαγές κιβώτιο, καθώς το λεγόμενο “ανάποδο” βοηθάει πολύ μέσα στην πίστα και η απουσία ρυθμιζόμενων μαρσπιέ που θα σήκωναν ελάχιστα τα πόδια ώστε να μην βρίσκουν οι μπότες μας στην άσφαλτο στις οριακές κλίσεις.

Βέβαια αυτό που θα θέλαμε για να ολοκληρωθεί το όνειρο θα ήταν και οι εξτρά εξατμίσεις της Akrapovic που ανεβάζουν την ιπποδύναμη από τους 214 στους 226 ίππους και μειώνουν το βάρος κατά 6 κιλά! Και τα σλικ Pirelli των SBK με τα οποία την είχαμε δοκιμάσει τον περασμένο Ιανουάριο στην Βαλένθια και δίνουν το κάτι άλλο στην έξοδο της στροφής!

Βλέπαμε μάλιστα έναν Ελβετό στο διπλανό γκαράζ να κάνει το track day πάνω στην ονειρική Speciale, την περιορισμένης παραγωγής Panigale V4S, που έχει όλα αυτά που περιγράψαμε πριν ως στάνταρ!

Γυρνώντας στην πραγματικότητα του δικού μας φοβερού track day, στα φρένα στο τέλος της ευθείας η δύναμη των τρομερών Brembo που φοράει μας έκανε σχεδόν πάντα να φρενάρουμε χωρίς να εξαντλούμε όλο το μήκος της στροφής που ακολουθεί. Τέλεια αίσθηση φρεναρίσματος και πριν την κατηφορική Casanova και μετά την Arabiatta 2, αλλά και στις Corredaio και Buccine!

Μέσα στις στροφές φοβερή αίσθηση, αλλά και ευκολία οδήγησης, που δίνει η ηλεκτρονική υποβοήθηση των αναρτήσεων, η οποία φροντίζει να σκληραίνει το μπροστινό στα φρένα της San Donato, να ισορροπεί την κατάσταση στο μέσον κάθε στροφής και να σκληραίνει το πίσω στις εξόδους, βοηθώντας τις επιταχύνσεις!

Επίσης τα Supercorsa SP που είναι νέα, σχεδιασμένα ειδικά για την Panigale V4 και δεν έχουν δοθεί ακόμη για άλλες μοτοσυκλέτες, δούλεψαν άψογα, με ελάχιστη φθορά και με πολύ καλά χαρακτηριστικά πρόσφυσης, μέχρι και τον τελευταίο γύρο που κάναμε.

Το τέλος της ημέρας μας βρήκε με ένα χαμόγελο ευτυχίας – και πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικά άλλωστε – αφού είμαστε με εξαιρετική παρέα, με ανθρώπους που αγαπούν αυτό που κάνουν, όπως όλοι της Extreme Track Days, αλλά και όλοι όσοι ήταν εκεί με τις δικές τους μοτοσυκλέτες για να τις ευχαριστηθούν σε ιδανικές συνθήκες. Μπορεί να χάνουμε περίπου 60χλμ/ώρα στην ευθεία σε σχέση με τον Dovi και τη μοτοσυκλέτα του MotoGP, αλλά πραγματικά η Ducati Panigale V4S είναι μια ρέπλικα αυτής της μοτοσυκλέτας, σχεδόν σε όλους τους τομείς. Και η οδήγησή της είναι ό,τι πιο κοντά σε αυτό που κάνουν αυτοί “θεοί” του Παγκοσμίου.

Ήδη ξεκινάμε τις διαδικασίες για να βρεθούμε και του χρόνου εκεί!